Organizatorom wystawy przyświecał wzniosły cel. Od stuleci obywatelstwo jest statusem prawnym, które łączy i jednocześnie dzieli. Tworzy polityczną wspólnotę, lecz stanowi też narzędzie selekcji społecznej, określając kryteria odmienności. Jest także dowodem na to, że podmiotem wszelkich zbiorowych działań pozostają państwa narodowe.

Wystawa w Berlinie naświetla okres od końca XVIII wieku do współczesności, Pomija więc okres przedrozbiorowej Polski, znanej ze swojej wiary w republikanizm. Celnie jednak ukazuje, jak zmieniało się znaczenie obywatelstwa podczas Wiosny Ludów - od jego awansu do głównej formy przynależności politycznej do jego roli instrumentu segregacji etnicznej w okresach dyktatur i brutalnych konfliktów.

XIX wiek zdominował kolonialny wyścig kajzerowskich Niemiec z Francją. Oba narody zdobyły się wówczas na kolosalne zbrodnie wobec ludności tubylczej w Afryce. Przy okazji dowiadujemy się o tym, że Polacy również zostali zniewoleni przez pruskiego kolonizatora, jak i o ich przekonaniu, że niekorzystna sytuacja się niebawem odmieni i wybuchnie powstanie.

Berlińską wystawę "Obywatelstwa. Francja, Polska, Niemcy po roku 1789" można zwiedzić do 15 stycznia.