To piosenka z piątej i ostatniej płyty zespołu O.N.A. ,,Mrok” z roku 2001. Zgodnie ze swoim tytułem album ten jest pełen bardzo mrocznych piosenek, takich właśnie jak ,,Niekochana”. Słowa do niej napisała Agnieszka Chylińska, muzyka to dzieło zespołowe. Po płycie ,,Mrok" w grupie nastąpił rozłam i w roku 2003 O.N.A. oficjalnie zakończyła działalność.

Nazwa zespołu EMF wzięła się od pierwszych liter nazwy fan klubu grupy New Order, która brzmiała ,,Epsom Mad Funkers". EMF to w zasadzie gwiazda jednego przeboju, choć zespół ten wydał w sumie trzy albumy i sporo singli. Bywał na listach przebojów także z innymi piosenkami, ale tylko ten jeden utwór, ,,Unbelievable", zrobił tak niesamowitą furorę i przetrwał próbę czasu.

Alan Parsons Project to zespół, a może raczej - jak sama nazwa wskazuje - projekt, który powołał do życia Alan Parsons. W latach 60 i 70, jeszcze jako młody dwudziestokilkuletni chłopak, był asystentem w słynnym studiu nagraniowym przy Abbey Road w Londynie. Alan Parsons brał udział w nagraniu kilku wybitnych albumów takich jak ,,Abbey Road” i ,,Let It Be” grupy The Beatles oraz ,,Atom Heart Mother” i ,,Dark Side Of The Moon” zespołu Pink Floyd.

Rzadko kiedy utwory bez użycia jakiegokolwiek instrumentu perkusyjnego stają się światowymi hitami na listach przebojów, a tak właśnie było z tą piosenką. Minnie Riperton napisała ją razem ze swoim mężem Richardem Rudolphem. Miała to być taka kołysanka dla ich córki Mayi. Dwuletnia wówczas Maya była zresztą obecna w studiu podczas nagrywania tego utworu. Na samym jego końcu Minnie Riperton kilkakrotnie zresztą wyśpiewuje imię córki, Maya, Maya, Maya… A producentem muzycznym tego utworu był Stevie Wonder. Nagrany został w roku 1974. Przebojem stał się w roku następnym. To był nr 1 na amerykańskiej liście Billboardu, hit w wielu innych krajach.

W zasadzie Iggy Pop powinien śpiewać w tej piosence nie ,,Candy", ale ,,Betsy"... A dlaczego? Kiedy Iggy miał lat około 20 kochał się w nastoletniej jeszcze dziewczynie o imieniu Betsy i to jej poświęcony jest ten utwór. Ona też się miała ku niemu, ale oboje nie byli jeszcze na tyle dojrzali, by się wzajemnie zrozumieć i ich drogi się rozeszły. Iggy Pop wspomina ten związek z wielkim sentymentem i temu właśnie poświęcił tę piosenkę.

To wielki hit z roku 1981. Mało jednak brakowało, aby tego hita nie było, bo lider grupy The Human League, Phil Oakey był przeciwko wydaniu tej piosenki na singlu. Uważał po prostu, że nie jest zbyt udana, że to taki wypełniacz na albumie ,,Dare”. Po kłótni z szefami firmy płytowej, którzy oczywiście uważali inaczej, zgodził się ostatecznie, by ten utwór wydać na singlu, ale postawił warunek, żeby do singla dołączyć wielki kolorowy plakat zespołu, tak by fani Human League nie czuli się oszukani, że dostają na singlu tak słabą piosenkę.

Wydaje się, że przeboje zespołu O.M.D. to takie beztroskie piosenki, a tymczasem często poruszały one bardzo poważne sprawy. Na przykład utwór ,,Maid Of Orleans” powstał w hołdzie Joannie Dark, a ,,Enola Gay” to de facto protest song przeciwko zrzuceniu przez Amerykanów bomby atomowej na Hiroshimę podczas II wojny światowej.

Kompozycja ta powstała jesienią roku 1987. Na samym początku zatytułowana była ,,Nowa Piosenka o Berlinie" i pod takim tytułem funkcjonowała początkowo podczas koncertów Kultu. Kiedy jednak przyszło do jej nagrania i zarejestrowania w Zaiksie, okazało się, że tytuł ten jest już zajęty...

To piosenka miłosna, którą wokalistka Gwen Stefani zaśpiewała do basisty Tony’ego Kanala. Przez kilka lat byli ze sobą związani prywatnie. Kiedy Tony postanowił zerwać z Gwen, zaproponował nawet, że odejdzie z zespołu No Doubt. Ona poprosiła go jednak, by został. No i został... Gra w tym zespole do dziś.

To niewątpliwie jeden z największych przebojów w karierze Billy'ego Idola, ale cichą bohaterką tej piosenki jest Perri Lister. To właśnie ona magnetyzuje swoim głosem w refrenie, śpiewając w tle krótkie ,,Les yeux sans visage'', co jest odpowiednikiem angielskiego ,,eyes without a face", a w tłumaczeniu na język polski oznacza ,,oczy bez twarzy". Piosenka ta nawiązuje swoim tematem do starego francuskiego filmu z roku 1960, zatytułowanego właśnie ,,Les yeux sans visage".