Decyzję o zbrodni podjęto 5 marca 1940 r. na podstawie pisma, które ludowy komisarz spraw wewnętrznych Ławrientij Beria skierował do Stalina. Szef NKWD stwierdził w nim, że aresztowani po 17 września 1939 roku Polacy "są zatwardziałymi, nierokującymi poprawy wrogami władzy sowieckiej" i wnioskował o rozpatrzenie ich spraw w trybie specjalnym, "z zastosowaniem wobec nich najwyższego wymiaru kary - rozstrzelanie".
To, co wydarzyło się w katyńskim lesie starano się ukryć. W swoim wierszu "Guziki" Zbigniew Herbert pisze, że tylko guziki przetrwały śmierć - są jedynymi świadkami zbrodni.

Punktem wyjścia do podróży w czasie jest tym razem wystawa w Książnicy Pomorskiej. Miała mieć wernisaż rok temu. Pandemia pomieszała szyki organizatorom. Ale może jest w tym głębszy sens? Ekspozycja nosi tytuł "W 80. rocznicę Zbrodni Katyńskiej. Katyń w literaturze". Przewodniczkami w podróży w czasie będą: Jolanta Turlińska-Kępys - prezes Stowarzyszenia Katyń w Szczecinie i dr Agnieszka Zaremba - historyk, kustosz Książnicy Pomorskiej, kuratorka wystawy, którą można oglądać do 16 października w sali im. Zbigniewa Herberta.