Koszykówka to w teorii banalnie prosty sport. Dwie drużyny, dwa kosze, jedna piłka i kto zdobędzie więcej punktów ten wygrywa. Jednak NBA 2K24 udowadnia, jak błędne jest to myślenie, jak skomplikowana taktycznie jest to gra i jak wiele możliwości rozegrania daje. Tydzień temu przedstawiłem swoje pierwsze wrażenia z najnowszej odsłony koszykarskiej serii, a teraz już wiem, że monopolista na rynku tego typu produkcji popadł - po raz kolejny - w mocną skrajność. Gra jest świetna, jednak tryby online pokazują, że liczy się tylko kasa.

Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy Cenega.

Sposoby na zdobycie pieniędzy są skrajnie różne. Konwencjonalna praca na etacie, własna działalność, sprzedaż jakichś starych szpargałów z domu, drobne prace u sąsiadów - dla każdego coś przyjemnego, oczywiście mówimy tutaj o legalnych sposobach. Te niezbyt legalne przybliży nam kolejna odsłona serii PayDay, w której oddajemy się trochę swoim intruzywnym myślom i napadamy na banki. Oczywiście nie pochwalamy takich działań w rzeczywistości, ale w grze - może zabrzmi to źle - zabawa jest przednia.

Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy PLAION Polska.

Przyznam, że nie była to gra, na którą jakoś szczególnie czekałem. Ale, gdy dostaliśmy informację od wydawcy, że można przetestować Fate/Samurai Remnant, to oczywiście byłem zainteresowany kolejną "japońszczyzną". Zresztą, chyba tylko ja w Giermaszu zajmuję się - że tak powiem - dalekowschodnią sztuką tworzenia gier. A zwracam na to uwagę już na wstępie nie przez przypadek: bo recenzowana produkcja jest w tejże sztuce głęboko osadzona. Czyli, wyjaśniając, nie polecałbym Fate/Samurai Remnant nikomu innemu, jak tylko fanom jRPG, musou czy wizualnych nowel.

Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy PLAION Polska.

Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy Cenega.

"Klik", "kilk", "klik" - "klik", "klik", "klik" - aha, jeszcze to trzeba zrobić - no to "klik", "klik", "klik" - i to wszystko w większości jednym przyciskiem. Czyli, pozbierałem plony, podlałem, zebrałem materiały, wrzuciłem je do przerobienia na kolejne materiały, poszedłem coś sprzedać, w międzyczasie złapałem parę owadów - o, przydałyby się ryby - szybka wizyta w kopalni... "Klik", "klik", "klik" - jeden wielki "KLIK". I, żeby była jasność, mi to nie przeszkadzało, a czas płynął momentami aż za szybko. Oto Fae Farm, czyli kolejny przedstawiciel "farmerów" na growej scenie.

Grę do recenzji dostaliśmy od dystrybutora Nintendo na Polskę firmy Conquest entertainment a.s.

Przygoda, przygoda, każdej chwili szkoda... czyli nasz redakcyjny kolega Kacper Narodzonek stwierdził, że "czas wyjść ze swojej strefy komfortu", więc zdecydował się sprawdzić grę z gatunku, jakiego nigdy nie próbował. Zatem w tym przypadku dostaniecie recenzję z perspektywy "świeżaka", osoby, która grała w zupełnie inne tytuły wcześniej. I czy trzecia część bardzo komplementowanej serii sieciowych kooperacji może się takiej osobie spodobać? W tym programie Kacper dzieli się swoimi pierwszymi wrażeniami z rozgrywki, za tydzień możecie się spodziewać pełnej recenzji PayDay 3.

Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy PLAION Polska.

Opanowanie naprawdę złożonego i rozbudowanego sterowania - to jest jedno z najważniejszych wyzwań, z którym zmierzył się nasz redakcyjny kolega Michał Król, gdy to jego pierwsze zetknięcie z serią NBA 2K od lat. I chociaż jeszcze trzeba wszystko zastosować w praktyce, tak już po krótkim zapoznaniu się z podstawami rozgrywki dla jednego gracza, wygląda to doprawdy obłędnie i daje mnóstwo frajdy. Tyle, że rozmawiamy o wersji konsolowej, gdy komputerowa jest okrojona z pewnych mechanizmów. No i zupełnie osobną kwestią są rozgrywki sieciowe. Ale o szczegółach Michał opowie za tydzień w recenzji, teraz dzieli się pierwszymi wrażeniami z ogrywania NBA 2K24.

Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy Cenega.

Co ja mam Wam właściwie powiedzieć o Starfield? Z tym pytaniem mierzyłem się od tygodnia, a siadając do kartki papieru na ekranie komputera wciąż miałem chaos nieuporządkowanych myśli i spostrzeżeń w głowie. Nie wiem nawet, czy to co przeczytacie teraz spełni wymogi stawiane recenzjom? Cóż, jedno już teraz łatwo stwierdzić: Starfield nie jest dla mnie grą jednoznaczną do oceny. Są w niej elementy, które mnie wręcz zachwyciły, ale są chwile, gdy gra wydawała się nieco męcząca. Jedno wydaje się pewne: to jest klasyczne, rasowe RPG. Jeżeli lubicie produkcje nastawione raczej na akcję (choć i ona tu jest), to nie jestem przekonany, czy to właściwa pozycja dla Was.

Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy Microsoft Polska.

Prawa Murphy'ego mówią o tym, że jak masz ostatni dzień przed wakacjami, to zawsze coś pójdzie nie tak. Korki na drodze, wyłączające się programy, rozerwane spodnie czy inne tego typu rzeczy. Nie inaczej jest na Marsie. Inżynier Jack Leary na początku naszej przygody z Fort Solis mówi, że już czeka na prom, kiedy to w tytułowej bazie na czerwonej planecie ktoś rozsyła alarm. Wsiada więc do pojazdu i jedzie na pomoc towarzyszom ekspedycji. Później jednak odkrywa, że ten alarm nie ma nic wspólnego z tym, co kiedykolwiek widział.

Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy Fallen Leaf.