Grę do recenzji otrzymaliśmy od agencji reprezentującej w Polsce markę PlayStation.
Trochę tu soulslike'a, dużo eksploracji, otwierania skrzyń, szukania ukrytych lokacji i przede wszystkim walki. Inspiracje takimi hitami jak NieR: Automata oraz God of War widać od samego początku. Zresztą za ten tytuł odpowiada południowokoreańskie studio Shift Up, co tłumaczy nie tylko prowadzenie fabuły, wstawki, ale też bardzo ładną protagonistkę, która podczas gry przywdziewa całą szafę mocno przewiewnych ubrań. Taki maja klimat. Purystom powiem jedno: zagrajcie. 10 sekund po rozpoczęciu zabawy przestaniecie zwracać na to uwagę, bo tu jest masa akcji, trzeba ciągle się rozglądać, skanować otoczenie i walczyć. Nie ma czasu na podziwianie wdzięków, jeśli grupowo atakują cię odrażający przeciwnicy.
W skrócie: fabuła Stellar Blade to wizja niefajnej przyszłości, gdy Ziemię opanowały straszne istoty zwane Naytiba. Część ludzi uciekła, inni brutalnie polegli w dość stronniczej walce, gdyż nikt nie był w stanie stawić oporu napastnikom. Główną bohaterką jest wspomniana Eve, która wraz z grupą uderzeniową szczęśliwie ląduje na zniszczonej Ziemi. Niestety większość wojowników ginie w ostrzale w trakcie wlatywania w atmosferę planety, więc protagonistka zostaje prawie sama. Prawie, bo na miejscu spotyka Adama, który jest jednym z nielicznych ocalałych i postanawia jej pomóc, jest też osobą odpowiedzialną za obsługę wiernego towarzysza, drona. Potem pojawia się odpowiadającą za techniczne przygotowanie do misji Lily i historia zaczyna przyspieszać.
Nie chcę Wam zdradzać fabuły, gdyż jest dość interesująca, czytania opisów postaci, wrogów itd. jest od groma i warto się z tym zapoznać. Zwłaszcza, że Stellar Blade ma polskie napisy. Fakt, że dialogi często są wypełnione dłużyznami, ale jak już mówiłem, taka południowokoreańska wizja gier. Eve razem z Adamem udają się do ostatniego bastionu ludzkości, musi podejmować ważne decyzje, poznaje historię mieszkańców miasta i oczywiście losy świata spoczywają na jej barkach. Standard, choć naprawdę warto zatopić się w całą rozbudowaną historię. Wraz z czasem dowiadujemy się skąd są potwory, dlaczego są tak silne i jak w ogóle powstały.
Jak już mówiłem, gra to przede wszystkim akcyjniak. Bohaterka ma wielkie możliwości robienia krzywdy potworom, a jej początkowe umiejętności szybko rozrastają się wraz z odblokowywaniem ich w drzewku rozwoju. Ciche zabójstwa, eksterminacja z wysokości, zachodzenie od tyłu i likwidacja, rozbudowane combosy - to dopiero skromny początek. Idealne parownie, doskonały unik - wszystko daje bonusy, które trzeba wykorzystać natychmiastowo, bo ogłuszony przeciwnik nie będzie stał i czekał w nieskończoność. Prócz standardowych ciosów są bardzo skuteczne umiejętności Bety, które ładuje się podczas walki i robią spore spustoszenie w zdrowiu atakowanego potwora. Gra wynagradza cierpliwość, planowanie, parowanie i uniki.
Przeciwników jest 50 rodzajów, każdy ma swoje ataki specjalne, które warto się nauczyć, by wiedzieć jak zareagować. Tu nie ma zmiłuj, nawet potyczka ze średnim przeciwnikiem może być ciężka, nie mówiąc o starciach z bossami. Miejscami nie ma lekko, nawet w trybie fabularnym, który z zasady jest prostszy. Między walkami warto się zregenerować, ale każdy odpoczynek w obozie - gdzie można też udoskonalić postać - powoduje odrodzenie się potworów. Jak mówiłem, nie ma lekko.
Prócz misji głównych, są też rozbudowane i ciekawe zadania poboczne, które zlecają nam napotykane w świecie postaci. Często tworzą jedną spójną całość opowiadając graczowi dodatkową historię, stąd nie mogłem się oderwać od robienia kolejnych i kolejnych. Gdy potrzeba zasobów, są zlecenia z tablicy ogłoszeń. Bez historii, tylko wybijanie wrogów, odzyskiwanie czegoś czy proste zagadki. Jak ktoś nie ma czasu, można je zupełnie pominąć.
Podobały mi się projekty lokacji w Stellar Blade. Co prawda świat półotwarty, ale dość różnorodny i fajnie zaprojektowany. Zniszczone miasto z walącymi się kamienicami, nieprzyjazne kanały, przepastne pustynie, tajemnicze ośrodki badawcze. Część lokacji jest liniowa - z krótkimi odnóżami najczęściej coś skrywającymi, inne dość otwarte, gdzie można nawet unikać walki obiegając przeciwników. Co ciekawe, w tych mniejszych miejscówkach mapy nie ma, więc trzeba wszystko spamiętać, za to te rozległe mapę już posiadają. Trochę dziwne, ale przyzwyczaiłem się dość szybko.
Gra wygląda przyzwoicie, choć w ustawieniach wybrałem jakość grafiki nad płynność rozgrywki. Niestety widać, że konstrukcja części lokacji jest podobna, co zapewne jest powiązane z mniejszym budżetem na produkcję. Mimo to Stellar Blade wykorzystuje możliwości PlayStation 5, jest ładnie, szczegółowo, a projekty postaci są naprawdę dobre. Z naciskiem na te najważniejsze dla fabuły. Jedynie otwarte lokacje wyglądają biedniej, ale dramatu nie ma.
Podsumowują Stellar Blade to kawał dobrego akcyjniaka, z ciekawą fabułą i świetnym, rozbudowanym systemem walki. Graficznie jest jak należy, podobnie dźwiękowo. Widać pewne drobne niedociągnięcia, ale nie wpływa to na odbiór całości. W sumie to gra dla każdego i niech nie straszą Was elementy RPG. Tu rządzi przede wszystkim walka i eksploracja, ale do tego potrzeba jednak zręczności i umiejętności. Ja bawiłem się świetnie. Ocena 8/10.
Zobacz także
2024-07-06, godz. 07:00
Final Fantasy VII Rebirth [PlayStation 5]
Nie mogło być inaczej. Jeśli pierwsza odświeżona część była moją grą roku, dodatek dostał prawie maksymalna ocenę, to i Final Fantasy VII Rebirth musiałem ocenić wysoko. Druga część trylogii remake’ów klasyka gatunku jRPG…
» więcej
2024-07-06, godz. 06:00
[6.07.2024] Giermasz #606 - RPG, chomiki i piłka nożna
Zapraszamy na wakacyjny odcinek audycji o grach komputerowych "Giermasz". W programie jedna recenzja, rozmowa z niezależnym polskim twórcą i kolejną część kącika "Stare ale jare". Sprawdziliśmy drugą część trylogii remake’ów…
» więcej
2024-06-29, godz. 07:00
Pinball Illusions (1995 r.)
Pinball Illusions z 1995 roku to ostatni z dwuwymiarowych flipperów przygotowany przez szwedzkie studio Digital Illusions. W kąciku Stare ale jare mówiliśmy o dwóch poprzednich odsłonach, więc warto zająć się... najbardziej nietypową…
» więcej
2024-06-29, godz. 07:00
[29.06.2024] Rozmowa - Łukasz Spierewka ze studia Afterburn
Jedna z najdłuższych rozmów w naszym cyklu. Łukasz Spierewka jest założycielem studia Afterburn, które na koncie ma kilka udanych gier z gatunku logiczna/puzzle. Z twórcą rozmawiałem o ich minimalizmie, złotym środku gwarantującym…
» więcej
2024-06-29, godz. 07:00
Stellar Blade [PlayStation 5]
Jedni powiedzą, że Stellar Blade jest dla facetów-wzrokowców, bo bohaterka ma pełną szafę interesujących i mało zakrywających strojów. Ja powiem, że to świetny RPG akcji w klimatach postapo, z ciekawą fabułą, dobrym systemem…
» więcej
2024-06-29, godz. 07:00
Stellar Blade [PlayStation 5]
Jedni powiedzą, że Stellar Blade jest dla facetów-wzrokowców, bo bohaterka ma pełną szafę interesujących i mało zakrywających strojów. Ja powiem, że to świetny RPG akcji w klimatach postapo, z ciekawą fabułą, dobrym systemem…
» więcej
2024-06-29, godz. 06:00
[29.06.2024] Giermasz #605 - przedwakacyjne granie
Zapraszamy na 605 odcinek audycji o grach komputerowych "Giermasz". Mamy dla was jedną recenzję, rozmowę z niezależnym polskim twórcą i kolejną część kącika "Stare ale jare". Odbijemy Ziemię walcząc z potworami, które ją opanowały…
» więcej
2024-06-22, godz. 07:00
Shadow Dancer (1989 r.)
Jakiś czas temu w kąciku "Stare ale jare" opowiadaliśmy o chodzonym akcyjniaku Shinobi . Obiecaliśmy wtedy, że zajmiemy się też jego kontynuacją - grą Shadow Dancer. Jest to automat z 1989 roku od firmy Sega, drugi i ostatni z tej…
» więcej
2024-06-22, godz. 07:00
Paper Mario: The Thousand-Year Door [Switch]
W moje ręce wpadł remake świetnej gry Nintendo sprzed 20 lat, która w 2004 roku wyszła na Game Cube'a. Paper Mario: The Thousand-Year Door to druga część serii RPG-ów z turową walką i elementami platformówkowymi, która doczekała…
» więcej