Andreas Kleerup pochodzi ze Szwecji. Karierę zaczynał jako perkusista w mało znanym zespole The Meat Boys. Potem został producentem muzycznym i razem z gronem świetnych szwedzkich wokalistek takich jak Lykke Li, Robyn i Neneh Cherry nagrał piosenki, które trafiły na jego debiutancką płytę. Było to w roku 2008. Największym hitem z tego albumu okazała się u nas piosenka ,,Longing For Lullabies", w której zaśpiewała Titiyo.

James Morrisson długo pracował nad skomponowaniem tej piosenki i w pewnym momencie miał już jej dość. Opracował trzy wersje, zanim wreszcie uznał, że to jest właśnie to!

Autorem tej piosenki, zarówno muzyki jak i słów, jest perkusista Queen, Roger Taylor. To on wymyślił ten utwór, ale przy pomocy swojego trzyletniego syna. A było to tak, że któregoś dnia mały Felix, który ze strony swojej mamy jest Francuzem, zagadał do taty słuchającego radia ,,radio ca ca", co po francusku oznacza, ,,radio kupka".

Pierwotnie utwór ten ukazał się na singlu już w roku 1987, ale dopiero trzy lata potem udało się go wylansować i trafił wreszcie na listy przebojów.

Piosenkę tę stworzyli wspólnie gitarzysta Mick Jones i wokalista Lou Gramm. Jak powiedział Mick Jones, to piosenka o miłości, która powstała błyskawicznie z wielkiego natchnienia, bez żadnej męki twórczej.

To był deszczowy dzień. Członkowie zespołu a-ha siedzieli w hotelowym pokoju i oglądali angielską telewizję, w której prezenter stwierdził: ,,To deszczowy dzień, ale - The Sun Always Shines On TV - słońce zawsze świeci w telewizji". Paul Waaktaar-Savoy, jeden z muzyków a-ha, pomyślał, że to świetny pomysł na piosenkę o tym, jak potężna jest moc telewizji i w jaki sposób kształtuje ona nasze życie. I taką właśnie piosenkę stworzył.

Dave Stewart i Annie Lennox wymyślili tę piosenkę w czasie pobytu w nowojorskim hotelu Mayflower. Dzień był akurat pochmurny. Dave Stewart przysiadł na parapecie i zaczął grać jakąś melancholijną melodię na nowym keyboardzie, który kupił sobie parę godzin wcześniej. Annie Lennox patrzyła przez okno na to szare niebo nad Nowym Jorkiem i nagle zaśpiewała tych kilka słów... Here Comes The Rain Again (Znowu idzie deszcz)... Od tego się zaczęło a reszta piosenki przyszła bardzo łatwo.

To wielki przebój z roku 1981. Mało jednak brakowało, aby tego przeboju nie było, bo lider grupy The Human League, Phil Oakey, był przeciwko wydaniu tej piosenki na singlu. Uważał po prostu, że nie jest zbyt udana, że to taki wypełniacz na albumie ,,Dare”.

To był rok 1997, kiedy niejaki Raymond Michael Garvey, czyli po prostu Rea Garvey opuścił swoją rodzimą Irlandię i wyjechał do Niemiec. Tam zamieścił w prasie ogłoszenie, że szuka muzyków do zespołu. W ten sposób na niemieckiej ziemi zrodził się zespół Reamonn, złożony z czterech Niemców i jednego Irlandczyka.

Duet Yazoo tworzyli: wokalistka Alison Moyet oraz muzyk i kompozytor Vince Clarke, który wcześniej grał w zespole Depeche Mode, a po rozpadzie Yazoo założył Erasure.