Radio Szczecin Krytycy z Nowego Jorku nagradzają „Zimną wojnę”
Swoje doroczne nagrody przyznali krytycy filmowi z Nowego Jorku. „Zimna wojna” otrzymała nagrodę dla najlepszego filmu zagranicznego. Za najlepszy film 2018 roku uznano „Romę” w reżyserii Alfonso Cuarona.
„Roma” ma już na koncie Złotego Lwa z Wenecji i wiele bardzo pochlebnych opinii. W wielu prognozach typowana jest na faworyta gali Oscarowej. Krytycy z Nowego Jorku wypowiedzieli się jednoznacznie, ale z członkami Akademii nieprzychylnymi Netflixowi, może być inaczej. „Roma” to nieanglojęzyczny film z Meksyku, ale nakręcony przez twórcę, który w Hollywood i amerykańskim kinie ma bardzo silną pozycję. Alfonso Cuaron otrzymał dodatkowo nagrodę za zdjęcia. To kolejna tak ważna nagroda, ale pierwsza w USA, przyznana filmowi wspieranemu przez firmę streamingową.
Krytycy z Nowego Jorku przyznali więc najważniejsze nagrody „Romie”, ale wśród filmów zagranicznych docenili polską „Zimną wojnę” w reżyserii Pawła Pawlikowskiego. To wielkie wyróżnienie dla naszego filmu i znaczący głos w jego oscarowej rywalizacji. Czy polski film ma szansę na Oscara? Szanse zdecydowanie rosną.
Ethan Hawke zdobył kolejną nagrodę aktorską za rolę w filmie „First Reformed”, a wśród aktorem wygrała Regina Hall za „Support the Girls”. Regina Hall wygrała też nagrodę dla najlepszej aktorki drugoplanowej. To pierwsza w historii czarnoskóra aktorka, która otrzymała tę prestiżową nagrodę.
W ostatnich latach nagrodę krytyków z Nowego Jorku dla najlepszego filmu zdobywały: „Lady Bird” (2017), „La La Land” (2016), „Carol” (2015), „Boyhood” (2014), „American Hustle” (2013), „Zero Dark Thirty” (2012) „The Artist” (2011), „Social Network” (2010), „The Hurt Locker” (2009) i „Milk” (2008).
Film Jacka Borcucha w konkursie Sundance
Najnowszy film Jacka Borcucha zatytułowany „Dolce Fine Giornata” został zakwalifikowany do konkursu amerykańskiego festiwalu Sundance. Polski film pokazany zostanie w sekcji World Cinema Dramatic.
Sundance cieszy ogromnym zainteresowaniem branży filmowej. O udział w wydarzeniu zabiegają mniej lub bardziej liczący się twórcy kina światowego, ale tworzący w przestrzeni szeroko rozumianego kina niezależnego. Do udziału zgłoszono 14 259 filmów, w tym 4018 filmów pełnometrażowych (1767 z USA i 2251 z innych krajów). W tym roku na Sundance pokazanych zostanie 112 filmów pełnometrażowych z 33 krajów, a 45 filmowców tutaj właśnie zadebiutuje. W głównej sekcji konkursowej Sundance 2019, aż 53 procent reżyserów to kobiety, 41 procent to twórcy „kolorowi”, a 18 procent należy do środowiska LGBTQIA. We wszystkich czterech sekcjach konkursowych odsetek kobiet to 42 procent. Aż 102 filmy z głównych sekcji konkursowych Sundance będzie miało na festiwalu swoje światowe premiery. Dotyczy to także polskiego filmu.
Film Jacka Borcucha nosił wcześniej tytuł „Volterra” i przed kilkoma miesiącami szeroko o nim pisano. Od dziś nazywa się on oficjalnie „Dolce Fine Giornata”. Nie zmienił się skład aktorski filmu i grają w nim główne role Krystyna Janda, Katarzyna Smutniak, Vincent Riotta, Antonio Catania, Lorenzo de Moor i Robin Renucci. Jacek Borcuch i Szczepan Twardoch napisali wspólnie scenariusz do filmu, który wyprodukowała Marta Habior. Dla Szczepana Twardocha, autora takich książek jak "Morfina" czy "Król" i laureata Nagrody Fundacji im. Kościelskich, Nagrody Nike i Paszportu "Polityki", to debiut w roli scenarzysty.
Jak mówił polski reżyser w wywiadach poprzedzających zdjęcia: To historia o rodzinie, miłości, tęsknocie, utraconych nadziejach, lęku przed nieznanym. Lęku, który towarzyszy dziś setkom milionów ludzi na całym świecie. Ale przede wszystkim to opowieść o wielkiej pasji życia, o zderzeniu cywilizacji. Jeśli nic się nie zmieniło to miejscem akcji filmu jest etruskie miasto Volterra. „Wszyscy się tu znają i szanują. Na niewielkim wzgórzu stoi dom Marii (Krystyna Janda) – polskiej poetki, laureatki Nagrody Nobla, autorytetu moralnego. Jej życie toczy się w rytmie włoskiej prowincji, jednak zostaje wywrócone do góry nogami, gdy otrzymuje szokującą wiadomość o tragicznym wydarzeniu. Pod wpływem emocji, podczas uroczystości nadania tytułu honorowego obywatela miasta, zamiast kurtuazyjnych podziękowań Maria wygłasza szokująco niepoprawną politycznie mowę. Od tego momentu bohaterka będzie doświadczać dotkliwych konsekwencji swojego wystąpienia”. Opis festiwalu Sundance brzmi zaś: „Film opowiada historię Marii i jej rodziny mieszkających w Toskanii. Życie Marii ulega zmianom z powodu jej związku z młodym imigrantem. W tle przedstawiono erozję demokracji spowodowaną m.in. obawą przed terroryzmem”.
Sundance Film Festival to jedno z najważniejszych wydarzeń filmowych odbywających się na kontynencie amerykańskim. Założycielem festiwalu jest Robert Redford. Przyszłoroczna edycja odbędzie się w dniach 24 stycznia – 3 lutego 2019 roku, tradycyjnie w Park City. Wiele z filmów prezentowanych na Sundance będzie rywalizowało o Oscary 2020, bo to właśnie na tym festiwalu odbędą się premiery wielu bardzo oczekiwanych i zapewne bardzo udanych amerykańskich głównie filmów.
Zmarł Bernardo Bertolucci
W wieku 77 lat zmarł Bernardo Bertolucci, jeden z najwybitniejszych reżyserów w historii kina. W swoim dorobku miał m.in. „Konformistę”, „Wiek XX”, „Ostatnie tango w Paryżu” i ważnego dla mnie „Ostatniego cesarza”.
Ten ostatni film przyniósł mu Oscary i był jednym z tych filmów, które ukształtowały, przed wielu laty, moje myślenie o kinie. Od dawna nie sięgałem po „Ostatniego cesarza”, ciekawe jak dziś spojrzę na niego. Chwilę potem do kin wszedł film „Pod osłoną nieba” i to było także bardzo wartościowe doświadczenie z tamtych lat. Późniejsze filmy już tak na mnie nie działały, a powstały przecież: „Mały Budda”, „Ukryte pragnienia”, „Rzymska opowieść”, „Marzyciele”, „Ja i ty”. Bertolucci to przede wszystkim jednak klasyka kina światowego, a drogę do „Ostatniego cesarza” poprzedziło wiele wybitnych filmów.
Bernardo Bertolucci były synem poety Attilio Bertolucciego i urodził się 16 marca 1940 roku, w Parmie w północnych Włoszech. Mając 21 lat pracował jako asystent reżysera Piera Paolo Pasoliniego na planie jego filmu "Włóczykij". Debiutował w 1962 roku filmem „Kostucha”, do którego Pasolini napisał scenariusz. Kolejne filmy budowały jego pozycję: „Przed rewolucją”, „Konformista” (nominacja do Oscara za scenariusz), „Strategia pająka”, „Ostatnie tango w Paryżu” (i ponownie nominacja do Oscara, ale za reżyserię), „Wiek XX”, „Tragedia śmiesznego człowieka”.
W 1997 roku Bernardo Bertolucci otrzymał na festiwalu Camerimage nagrodę dla reżysera o wybitnej wrażliwości wizualnej oraz nagrodę w duecie z operatorem Vittorio Storaro. W 2011 Honorową Złotą Palmą nagrodził go festiwalu w Cannes, a rok później doceniła jego dorobek Europejska Akademia Filmowa. Światowe kino straciło mistrza, który nie bał się mówić odważnie.
Zmarł Witold Sobociński
Kilka dni temu z rąk Romana Polańskiego odebrał Nagrodę za Osiągnięcia Życia na festiwalu Camerimage i był aktywnym uczestnikiem tego wydarzenia. W poniedziałek odszedł od nas Witold Sobociński. Miał 89 lat i do ostatnich dni pracował.
Witolda Sobocińskiego tak przedstawiali organizatorzy festiwalu Camerimage, z którym związany był od lat: „Jego dorobek obejmuje ponad 90 filmów fabularnych, dokumentalnych i seriali. Rozgłos międzynarodowy przyniosły Witoldowi Sobocińskiemu już zdjęcia do jednej z pierwszych etiud, utrzymanego w stylu włoskiego neorealizmu filmu Łodzie wypływają o świcie (reż. R. Ber, 1955), w którym ukazał jedność człowieka i żywiołów. W okresie studiów w Szkole Filmowej był muzykiem w legendarnym zespole jazzowym Melomani. Słuch muzyczny, poczucie rytmu i umiejętność improwizacji znalazły wyraz w sztuce operatorskiej. Rytm i harmonia, dynamika i subtelność obecne w kompozycji obrazu filmowego są ważnymi wyróżnikami zdjęć Witolda Sobocińskiego. W filmach Ręce do góry (reż. J. Skolimowski, 1967) i Wszystko na sprzedaż (reż. A. Wajda, 1968) wprowadził oryginalne, autorskie formy wypowiedzi operatorskiej ukazujące doświadczenie wewnętrzne postaci. Kolejne filmy realizował m.in. z Krzysztofem Zanussim, Jerzym Kawalerowiczem, Romanem Polańskim, Jerzym Wójcikiem.
W sztuce operatorskiej Witolda Sobocińskiego bardzo dużą rolę odgrywają kolor i światło. Nadaje barwie funkcję dramaturgiczną. Tworzy zestawienia barwne dotyczące poszczególnych scen, opowiadające o świecie zewnętrznym i przestrzeni wewnętrznej postaci. W doborze barw inspiruje się malarstwem różnych epok. Przykładem są m.in. filmy Trzecia część nocy (reż. A. Żuławski, 1971), Szpital przemienienia (reż. E. Żebrowski, 1978), Widziadło (reż. M. Nowicki, 1983), O-bi, o-ba: Koniec cywilizacji (reż. P. Szulkin, 1983). Do szczytowych osiągnięć sztuki filmowej, ze względu na koncepcję barwną i sposób ukazania przestrzeni należą zdjęcia do filmów Wesele (reż. A. Wajda, 1972) i Sanatorium pod klepsydrą (W.J. Has, 1973). Witold Sobociński poszukując formy obrazu przestrzega zasady nie powtarzania rozwiązań, które zastosował we wcześniejszych filmach. Dąży do stworzenia oryginalnej, niepowtarzalnej formy artystycznej w każdym realizowanym dziele. Wybrany styl zachowuje w całym filmie zgodnie z przyjętymi założeniami estetycznymi. Od 1980 roku jest profesorem w PWSFTiTv w Łodzi, mistrzem dla kilku pokoleń polskich operatorów. Jest głową rodu operatorów filmowych. Jest ojcem zmarłego w 2001 roku operatora Piotra Sobocińskiego, dziadkiem operatorów Piotra Sobocińskiego jr. i Michała Sobocińskiego”. [Tekst zredagowany na podstawie artykułu Seweryna Kuśmierczyka]
„Zimna wojna” faworytem europejskich Oscarów
„Zimna wojna” otrzymała największą liczbę nominacji do Europejskich Nagród Filmowych. Polski film jest nominowany we wszystkich głównych kategoriach. Finał nagród 15 grudnia w Sewilli.
Europejska Akademia Filmowa ogłosiła nominacje do swoich nagród na odbywającym się w Sewilli festiwalu filmowym. „Zimna wojna” walczy o tytuł najlepszego europejskiego filmu 2018 roku oraz o nagrody za reżyserię, scenariusz i dwie główne kreacje aktorskie – Joanny Kulig i Tomasza Kota. Po triumfie z 2014 roku kiedy „Ida” wygrała Europejskie Nagrody Filmowe, w ślady tamtego filmu podąża kolejny film Pawła Pawlikowskiego.
Konkurenci do tytułu najlepszego filmu z Europy to: „Granica”, „Dogman”, „Szczęśliwy Lazzaro” (wszystkie te filmy otrzymały po cztery nominacje) i „Girl”. O tytuł najlepszego reżysera Paweł Pawlikowski powalczy m.in. z Matteo Garrone i Samuelem Maozem ("Fokstrot"). Joanna Kulig konkuruje z m.in. Albą Rohrwacher i Marie Bäumer. Tomasz Kot zadanie będzie miał najtrudniejsze, bo jego konkurenci to m.in.: Rupert Everett, Marcello Fonte i Sverrir Gudnason.
Jeszcze przed galą wręczenia nagród Europejska Akademia Filmowa wytypuje laureatów nagród w kategoriach technicznych (zdjęcia, montaż, scenografia, kostiumy, dźwięk, muzyka). Finał Europejskich Nagród Filmowych to 15 grudnia.
Pełna lista nominacji:
EUROPEJSKI FILM
Border / Granica – Ali Abbasi
Cold War / Zimna wojna – Paweł Pawlikowski
Dogman – Matteo Garrone
Girl – Lukas Dhont
Happy as Lazzaro / Szczęśliwy Lazzaro – Alice Rohrwacher
EUROPEJSKI DOKUMENT
A Woman Captured - Bernadett Tuza-Ritter
Bergman: A Year in a Life - Jane Magnusson
Of Fathers and Sons - Talal Derki
The Distant Barking of Dogs - Simon Lereng Wilmont
The Silence of Others - Almudena Carracedo & Robert Bahar
EUROPEJSKI REŻYSER
Ali Abbasi – Border
Matteo Garrone – Dogman
Samuel Maoz – Foxtrot / Fokstrot
Paweł Pawlikowski – Zimna wojna
Alice Rohrwacher - Happy as Lazzaro
EUROPEJSKA AKTORKA
Marie Bäumer - 3 Days in Quiberon
Halldóra Geirharðsdóttir - Woman at War / Kobieta idzie na wojnę
Joanna Kulig – Zimna wojna
Bárbara Lennie - Petra
Eva Melander - Border
Alba Rohrwacher - Happy as Lazzaro
EUROPEJSKI AKTOR
Jakob Cedergren - The Guilty / Winni
Rupert Everett - The Happy Prince
Marcello Fonte - Dogman
Sverrir Gudnason - Borg/McEnroe
Tomasz Kot – Zimna wojna
Victor Polster - Girl
EUROPEJSKI SCENARIUSZ
Ali Abbasi, Isabella Eklöf & John Ajvide Lindqvist – Border
Matteo Garrone - Dogman
Gustav Möller & Emil Nygaard Albertsen - The Guilty
Paweł Pawlikowski – Zimna wojna
Alice Rohrwacher - Happy as Lazzaro
Wcześniej ogłoszono nominacje:
EUROPEJSKI FILM ANIMOWANY
Another Day of Life / Jeden dzień życia - Raul de la Fuente & Damian Nenow
Early Man / Jaskiniowiec - Nick Park
The Breadwinner - Nora Twomey
White Fang / Biały kieł - Alexandre Espigares
EUROPEJSKA KOMEDIA
C'est la vie! - Eric Toledano & Olivier Nakache (France)
Diamantino - Gabriel Abrantes & Daniel Schmidt (Portugal/France/Brazil)
The Death of Stalin - Armando Iannucci (France/UK/Belgium)
EUROPEJSKIE ODKRYCIE - Prix FIPRESCI
Girl - Lukas Dhont (Belgium/Netherlands)
One Day - Zsófia Szilágyi (Hungary)
Scary Mother - Ana Urushadze (Georgia/Estonia)
The Guilty - Gustav Möller (Denmark)
Those Who Are Fine - Cyril Schäublin (Switzerland)
Touch Me Not - Adina Pintilie (Romania/Germany/Czech Republic/Bulgaria/France)
NAGRODA PUBLICZNOŚCI
Borg/McEnroe - Janus Metz (Sweden/Denmark/Finland/Czech Republic)
C'est la vie - Olivier Nakache, Eric Toledano (France)
Call Me by Your Name - Luca Guadagnino (Italy/France/US/Brazil)
Dunkirk - Christopher Nolan (United Kingdom/Netherlands/France/United States)
Darkest Hour - Joe Wright (UK)
In the Fade - Fatih Akin (Germany)
The Death of Stalin - Armando Ianucci (United Kingdom/France)
Valerian - Luc Besson (France)
Victoria & Abdul - Stephen Frears (UK)
Swoje doroczne nagrody przyznali krytycy filmowi z Nowego Jorku. „Zimna wojna” otrzymała nagrodę dla najlepszego filmu zagranicznego. Za najlepszy film 2018 roku uznano „Romę” w reżyserii Alfonso Cuarona.
„Roma” ma już na koncie Złotego Lwa z Wenecji i wiele bardzo pochlebnych opinii. W wielu prognozach typowana jest na faworyta gali Oscarowej. Krytycy z Nowego Jorku wypowiedzieli się jednoznacznie, ale z członkami Akademii nieprzychylnymi Netflixowi, może być inaczej. „Roma” to nieanglojęzyczny film z Meksyku, ale nakręcony przez twórcę, który w Hollywood i amerykańskim kinie ma bardzo silną pozycję. Alfonso Cuaron otrzymał dodatkowo nagrodę za zdjęcia. To kolejna tak ważna nagroda, ale pierwsza w USA, przyznana filmowi wspieranemu przez firmę streamingową.
Krytycy z Nowego Jorku przyznali więc najważniejsze nagrody „Romie”, ale wśród filmów zagranicznych docenili polską „Zimną wojnę” w reżyserii Pawła Pawlikowskiego. To wielkie wyróżnienie dla naszego filmu i znaczący głos w jego oscarowej rywalizacji. Czy polski film ma szansę na Oscara? Szanse zdecydowanie rosną.
Ethan Hawke zdobył kolejną nagrodę aktorską za rolę w filmie „First Reformed”, a wśród aktorem wygrała Regina Hall za „Support the Girls”. Regina Hall wygrała też nagrodę dla najlepszej aktorki drugoplanowej. To pierwsza w historii czarnoskóra aktorka, która otrzymała tę prestiżową nagrodę.
W ostatnich latach nagrodę krytyków z Nowego Jorku dla najlepszego filmu zdobywały: „Lady Bird” (2017), „La La Land” (2016), „Carol” (2015), „Boyhood” (2014), „American Hustle” (2013), „Zero Dark Thirty” (2012) „The Artist” (2011), „Social Network” (2010), „The Hurt Locker” (2009) i „Milk” (2008).
Film Jacka Borcucha w konkursie Sundance
Najnowszy film Jacka Borcucha zatytułowany „Dolce Fine Giornata” został zakwalifikowany do konkursu amerykańskiego festiwalu Sundance. Polski film pokazany zostanie w sekcji World Cinema Dramatic.
Sundance cieszy ogromnym zainteresowaniem branży filmowej. O udział w wydarzeniu zabiegają mniej lub bardziej liczący się twórcy kina światowego, ale tworzący w przestrzeni szeroko rozumianego kina niezależnego. Do udziału zgłoszono 14 259 filmów, w tym 4018 filmów pełnometrażowych (1767 z USA i 2251 z innych krajów). W tym roku na Sundance pokazanych zostanie 112 filmów pełnometrażowych z 33 krajów, a 45 filmowców tutaj właśnie zadebiutuje. W głównej sekcji konkursowej Sundance 2019, aż 53 procent reżyserów to kobiety, 41 procent to twórcy „kolorowi”, a 18 procent należy do środowiska LGBTQIA. We wszystkich czterech sekcjach konkursowych odsetek kobiet to 42 procent. Aż 102 filmy z głównych sekcji konkursowych Sundance będzie miało na festiwalu swoje światowe premiery. Dotyczy to także polskiego filmu.
Film Jacka Borcucha nosił wcześniej tytuł „Volterra” i przed kilkoma miesiącami szeroko o nim pisano. Od dziś nazywa się on oficjalnie „Dolce Fine Giornata”. Nie zmienił się skład aktorski filmu i grają w nim główne role Krystyna Janda, Katarzyna Smutniak, Vincent Riotta, Antonio Catania, Lorenzo de Moor i Robin Renucci. Jacek Borcuch i Szczepan Twardoch napisali wspólnie scenariusz do filmu, który wyprodukowała Marta Habior. Dla Szczepana Twardocha, autora takich książek jak "Morfina" czy "Król" i laureata Nagrody Fundacji im. Kościelskich, Nagrody Nike i Paszportu "Polityki", to debiut w roli scenarzysty.
Jak mówił polski reżyser w wywiadach poprzedzających zdjęcia: To historia o rodzinie, miłości, tęsknocie, utraconych nadziejach, lęku przed nieznanym. Lęku, który towarzyszy dziś setkom milionów ludzi na całym świecie. Ale przede wszystkim to opowieść o wielkiej pasji życia, o zderzeniu cywilizacji. Jeśli nic się nie zmieniło to miejscem akcji filmu jest etruskie miasto Volterra. „Wszyscy się tu znają i szanują. Na niewielkim wzgórzu stoi dom Marii (Krystyna Janda) – polskiej poetki, laureatki Nagrody Nobla, autorytetu moralnego. Jej życie toczy się w rytmie włoskiej prowincji, jednak zostaje wywrócone do góry nogami, gdy otrzymuje szokującą wiadomość o tragicznym wydarzeniu. Pod wpływem emocji, podczas uroczystości nadania tytułu honorowego obywatela miasta, zamiast kurtuazyjnych podziękowań Maria wygłasza szokująco niepoprawną politycznie mowę. Od tego momentu bohaterka będzie doświadczać dotkliwych konsekwencji swojego wystąpienia”. Opis festiwalu Sundance brzmi zaś: „Film opowiada historię Marii i jej rodziny mieszkających w Toskanii. Życie Marii ulega zmianom z powodu jej związku z młodym imigrantem. W tle przedstawiono erozję demokracji spowodowaną m.in. obawą przed terroryzmem”.
Sundance Film Festival to jedno z najważniejszych wydarzeń filmowych odbywających się na kontynencie amerykańskim. Założycielem festiwalu jest Robert Redford. Przyszłoroczna edycja odbędzie się w dniach 24 stycznia – 3 lutego 2019 roku, tradycyjnie w Park City. Wiele z filmów prezentowanych na Sundance będzie rywalizowało o Oscary 2020, bo to właśnie na tym festiwalu odbędą się premiery wielu bardzo oczekiwanych i zapewne bardzo udanych amerykańskich głównie filmów.
Zmarł Bernardo Bertolucci
W wieku 77 lat zmarł Bernardo Bertolucci, jeden z najwybitniejszych reżyserów w historii kina. W swoim dorobku miał m.in. „Konformistę”, „Wiek XX”, „Ostatnie tango w Paryżu” i ważnego dla mnie „Ostatniego cesarza”.
Ten ostatni film przyniósł mu Oscary i był jednym z tych filmów, które ukształtowały, przed wielu laty, moje myślenie o kinie. Od dawna nie sięgałem po „Ostatniego cesarza”, ciekawe jak dziś spojrzę na niego. Chwilę potem do kin wszedł film „Pod osłoną nieba” i to było także bardzo wartościowe doświadczenie z tamtych lat. Późniejsze filmy już tak na mnie nie działały, a powstały przecież: „Mały Budda”, „Ukryte pragnienia”, „Rzymska opowieść”, „Marzyciele”, „Ja i ty”. Bertolucci to przede wszystkim jednak klasyka kina światowego, a drogę do „Ostatniego cesarza” poprzedziło wiele wybitnych filmów.
Bernardo Bertolucci były synem poety Attilio Bertolucciego i urodził się 16 marca 1940 roku, w Parmie w północnych Włoszech. Mając 21 lat pracował jako asystent reżysera Piera Paolo Pasoliniego na planie jego filmu "Włóczykij". Debiutował w 1962 roku filmem „Kostucha”, do którego Pasolini napisał scenariusz. Kolejne filmy budowały jego pozycję: „Przed rewolucją”, „Konformista” (nominacja do Oscara za scenariusz), „Strategia pająka”, „Ostatnie tango w Paryżu” (i ponownie nominacja do Oscara, ale za reżyserię), „Wiek XX”, „Tragedia śmiesznego człowieka”.
W 1997 roku Bernardo Bertolucci otrzymał na festiwalu Camerimage nagrodę dla reżysera o wybitnej wrażliwości wizualnej oraz nagrodę w duecie z operatorem Vittorio Storaro. W 2011 Honorową Złotą Palmą nagrodził go festiwalu w Cannes, a rok później doceniła jego dorobek Europejska Akademia Filmowa. Światowe kino straciło mistrza, który nie bał się mówić odważnie.
Zmarł Witold Sobociński
Kilka dni temu z rąk Romana Polańskiego odebrał Nagrodę za Osiągnięcia Życia na festiwalu Camerimage i był aktywnym uczestnikiem tego wydarzenia. W poniedziałek odszedł od nas Witold Sobociński. Miał 89 lat i do ostatnich dni pracował.
Witolda Sobocińskiego tak przedstawiali organizatorzy festiwalu Camerimage, z którym związany był od lat: „Jego dorobek obejmuje ponad 90 filmów fabularnych, dokumentalnych i seriali. Rozgłos międzynarodowy przyniosły Witoldowi Sobocińskiemu już zdjęcia do jednej z pierwszych etiud, utrzymanego w stylu włoskiego neorealizmu filmu Łodzie wypływają o świcie (reż. R. Ber, 1955), w którym ukazał jedność człowieka i żywiołów. W okresie studiów w Szkole Filmowej był muzykiem w legendarnym zespole jazzowym Melomani. Słuch muzyczny, poczucie rytmu i umiejętność improwizacji znalazły wyraz w sztuce operatorskiej. Rytm i harmonia, dynamika i subtelność obecne w kompozycji obrazu filmowego są ważnymi wyróżnikami zdjęć Witolda Sobocińskiego. W filmach Ręce do góry (reż. J. Skolimowski, 1967) i Wszystko na sprzedaż (reż. A. Wajda, 1968) wprowadził oryginalne, autorskie formy wypowiedzi operatorskiej ukazujące doświadczenie wewnętrzne postaci. Kolejne filmy realizował m.in. z Krzysztofem Zanussim, Jerzym Kawalerowiczem, Romanem Polańskim, Jerzym Wójcikiem.
W sztuce operatorskiej Witolda Sobocińskiego bardzo dużą rolę odgrywają kolor i światło. Nadaje barwie funkcję dramaturgiczną. Tworzy zestawienia barwne dotyczące poszczególnych scen, opowiadające o świecie zewnętrznym i przestrzeni wewnętrznej postaci. W doborze barw inspiruje się malarstwem różnych epok. Przykładem są m.in. filmy Trzecia część nocy (reż. A. Żuławski, 1971), Szpital przemienienia (reż. E. Żebrowski, 1978), Widziadło (reż. M. Nowicki, 1983), O-bi, o-ba: Koniec cywilizacji (reż. P. Szulkin, 1983). Do szczytowych osiągnięć sztuki filmowej, ze względu na koncepcję barwną i sposób ukazania przestrzeni należą zdjęcia do filmów Wesele (reż. A. Wajda, 1972) i Sanatorium pod klepsydrą (W.J. Has, 1973). Witold Sobociński poszukując formy obrazu przestrzega zasady nie powtarzania rozwiązań, które zastosował we wcześniejszych filmach. Dąży do stworzenia oryginalnej, niepowtarzalnej formy artystycznej w każdym realizowanym dziele. Wybrany styl zachowuje w całym filmie zgodnie z przyjętymi założeniami estetycznymi. Od 1980 roku jest profesorem w PWSFTiTv w Łodzi, mistrzem dla kilku pokoleń polskich operatorów. Jest głową rodu operatorów filmowych. Jest ojcem zmarłego w 2001 roku operatora Piotra Sobocińskiego, dziadkiem operatorów Piotra Sobocińskiego jr. i Michała Sobocińskiego”. [Tekst zredagowany na podstawie artykułu Seweryna Kuśmierczyka]
„Zimna wojna” faworytem europejskich Oscarów
„Zimna wojna” otrzymała największą liczbę nominacji do Europejskich Nagród Filmowych. Polski film jest nominowany we wszystkich głównych kategoriach. Finał nagród 15 grudnia w Sewilli.
Europejska Akademia Filmowa ogłosiła nominacje do swoich nagród na odbywającym się w Sewilli festiwalu filmowym. „Zimna wojna” walczy o tytuł najlepszego europejskiego filmu 2018 roku oraz o nagrody za reżyserię, scenariusz i dwie główne kreacje aktorskie – Joanny Kulig i Tomasza Kota. Po triumfie z 2014 roku kiedy „Ida” wygrała Europejskie Nagrody Filmowe, w ślady tamtego filmu podąża kolejny film Pawła Pawlikowskiego.
Konkurenci do tytułu najlepszego filmu z Europy to: „Granica”, „Dogman”, „Szczęśliwy Lazzaro” (wszystkie te filmy otrzymały po cztery nominacje) i „Girl”. O tytuł najlepszego reżysera Paweł Pawlikowski powalczy m.in. z Matteo Garrone i Samuelem Maozem ("Fokstrot"). Joanna Kulig konkuruje z m.in. Albą Rohrwacher i Marie Bäumer. Tomasz Kot zadanie będzie miał najtrudniejsze, bo jego konkurenci to m.in.: Rupert Everett, Marcello Fonte i Sverrir Gudnason.
Jeszcze przed galą wręczenia nagród Europejska Akademia Filmowa wytypuje laureatów nagród w kategoriach technicznych (zdjęcia, montaż, scenografia, kostiumy, dźwięk, muzyka). Finał Europejskich Nagród Filmowych to 15 grudnia.
Pełna lista nominacji:
EUROPEJSKI FILM
Border / Granica – Ali Abbasi
Cold War / Zimna wojna – Paweł Pawlikowski
Dogman – Matteo Garrone
Girl – Lukas Dhont
Happy as Lazzaro / Szczęśliwy Lazzaro – Alice Rohrwacher
EUROPEJSKI DOKUMENT
A Woman Captured - Bernadett Tuza-Ritter
Bergman: A Year in a Life - Jane Magnusson
Of Fathers and Sons - Talal Derki
The Distant Barking of Dogs - Simon Lereng Wilmont
The Silence of Others - Almudena Carracedo & Robert Bahar
EUROPEJSKI REŻYSER
Ali Abbasi – Border
Matteo Garrone – Dogman
Samuel Maoz – Foxtrot / Fokstrot
Paweł Pawlikowski – Zimna wojna
Alice Rohrwacher - Happy as Lazzaro
EUROPEJSKA AKTORKA
Marie Bäumer - 3 Days in Quiberon
Halldóra Geirharðsdóttir - Woman at War / Kobieta idzie na wojnę
Joanna Kulig – Zimna wojna
Bárbara Lennie - Petra
Eva Melander - Border
Alba Rohrwacher - Happy as Lazzaro
EUROPEJSKI AKTOR
Jakob Cedergren - The Guilty / Winni
Rupert Everett - The Happy Prince
Marcello Fonte - Dogman
Sverrir Gudnason - Borg/McEnroe
Tomasz Kot – Zimna wojna
Victor Polster - Girl
EUROPEJSKI SCENARIUSZ
Ali Abbasi, Isabella Eklöf & John Ajvide Lindqvist – Border
Matteo Garrone - Dogman
Gustav Möller & Emil Nygaard Albertsen - The Guilty
Paweł Pawlikowski – Zimna wojna
Alice Rohrwacher - Happy as Lazzaro
Wcześniej ogłoszono nominacje:
EUROPEJSKI FILM ANIMOWANY
Another Day of Life / Jeden dzień życia - Raul de la Fuente & Damian Nenow
Early Man / Jaskiniowiec - Nick Park
The Breadwinner - Nora Twomey
White Fang / Biały kieł - Alexandre Espigares
EUROPEJSKA KOMEDIA
C'est la vie! - Eric Toledano & Olivier Nakache (France)
Diamantino - Gabriel Abrantes & Daniel Schmidt (Portugal/France/Brazil)
The Death of Stalin - Armando Iannucci (France/UK/Belgium)
EUROPEJSKIE ODKRYCIE - Prix FIPRESCI
Girl - Lukas Dhont (Belgium/Netherlands)
One Day - Zsófia Szilágyi (Hungary)
Scary Mother - Ana Urushadze (Georgia/Estonia)
The Guilty - Gustav Möller (Denmark)
Those Who Are Fine - Cyril Schäublin (Switzerland)
Touch Me Not - Adina Pintilie (Romania/Germany/Czech Republic/Bulgaria/France)
NAGRODA PUBLICZNOŚCI
Borg/McEnroe - Janus Metz (Sweden/Denmark/Finland/Czech Republic)
C'est la vie - Olivier Nakache, Eric Toledano (France)
Call Me by Your Name - Luca Guadagnino (Italy/France/US/Brazil)
Dunkirk - Christopher Nolan (United Kingdom/Netherlands/France/United States)
Darkest Hour - Joe Wright (UK)
In the Fade - Fatih Akin (Germany)
The Death of Stalin - Armando Ianucci (United Kingdom/France)
Valerian - Luc Besson (France)
Victoria & Abdul - Stephen Frears (UK)
