Pionier jest żołnierzem oddziałów saperskich i inżynieryjnych, wyspecjalizowany w budowaniu mostów i sypaniu szańców,  a ze słowników dowiemy się, że pionier to przestarzale saper.

Niecodzienne wyrażenie zostało stworzone na określenie lasu. Pierwotnie wyraz las oznaczał budulec, czyli dzisiejsze drewno, materiał. Natomiast słowo drzewa odnosiło się do współczesnego znaczenia – tereny leśne.

Od słów dobro i dobry powstało wiele innych form, na przykład: dobroć, dobroduszny, udobruchać, dobrodziej, dobrotliwy.

Czasownik adopcja jest wyrazem powszechnie zrozumiałym, ale w ostatnich latach rozszerzył swoje znaczenie. Modyfikacje świadczą o żywotności języka i kreatywności Polaków.

Czasownik lokować pochodzi od łacińskiego słowa loco i oznacza ‘na miejscu’. W języku polskim najczęściej łączone jest z pieniędzmi, ale również dawne znaczenie dotyczyło nadawania przywilejów lokacyjnych.

Kto mieszka w Kołbaczu, w Dobiegniewie i w Będargowie? Nazwy mieszkańców nie są stosowane w codziennej polszczyźnie, dlatego też łatwo o pomyłkę.

Formy małżonek i małżonka mają charakter oficjalny, więc zalecam ostrożność w ich stosowaniu.

Mieszkaniec to osoba stale mieszkająca w jakimś miejscu, ale nie możemy zapominać o innych formach również funkcjonujących w polszczyźnie: mieszczuch, mieszczanin, obywatel świata oraz honorowy obywatel miasta.

Nazwy miasta lub osady stanowią świadectwo historii, często wskazują na cechy lub funkcje istotne dla wcześniejszych pokoleń mieszkańców. Ciekawym przykładem są miejscowości z naszego regionu – Połczyn-Zdrój i Trzcińsko-Zdrój.

Wracamy do tematu szczecińskich dzielnic.