W latach 90. występowali w Jarocinie. Nagrali nawet płytę w prestiżowym studiu „Złota Skała” Roberta Brylewskiego, która jednak nie ujrzała światła dziennego. Nie zabiegali o popularność, wszak spełniali się i nadal ten stan trwa, w swoich zawodach.

Uwielbiali funk, rock, soul oraz jazz. Zgodnie twierdzili, że muzyka była najlepszym lekarstwem na mijającą młodość, rozpalone głowy i zaniepokojone serca. Drzemiące w ich duszach dźwięki obudziły się po 30. latach. Muzycy warszawskiej grupy Afera wrócili na scenę. Jak mówi Mariusz „Mario” – lider i basista zespołu: nasz funk (…) ma żywiołowość rytmu, intensywność przeżyć i synkopową namacalność. Bawimy się przy nim dobrze i bawią się nasi słuchacze. Na koncertach dodajemy do tego częste zmiany nastrojów, bo to funk z Europy Środkowej. Do tego kotła wrzucamy trochę jazzowych akordów, dosypujemy szczyptę alternatywy i przyprawiamy rytmem.

Afera proponuje z Agencją Muzyczną Polskiego Radia EP „Odcienie”, która jest namiastką tego, co prezentuje podczas koncertów. Debiutanckie wydawnictwo nagrali:

W dzieciństwie dostałem plastykową strzelbę. Ale nie strzelałem z niej, tylko służyła mi jako gitara. Granie z kolegami zacząłem jeszcze w liceum. Powstał Mofoplan. Długo w nim nie pograłem. Zespół rozpadł się – powiedział w jednym z wywiadów Bartek Woźniczko – wokalista, kompozytor i autor tekstów grupy Gutierez założonej z Grzegorzem Chrząścikiem w Mysłowicach.

Pierwszą płytę „Rodeo Love” zrealizowali w 2006 roku. W 2007 wystąpili jako support legendarnej Pearl Jam przed jej koncertem na Stadionie Śląskim w Chorzowie. Kolejny rok przyniósł Gutierez krążek „Stereo Dożylnie”. Dziś przyjaciele Bartek i Grzegorz (gitary, instrumenty klawiszowe i perkusyjne, kompozycje, aranżacje oraz produkcja) nie zastanawiają się, dlaczego w 2011 roku zespół przestać istnieć. Przez ostatnie dwa lata skupiali się na nowych utworach wydanych w tym roku przez Music Corner Records na albumie Mapa końca świata. W nagraniach zrealizowanych w studiu Radia Katowice przez Krzysztofa Kurka pracowali z Adamem Bejnarem-Bejnarowiczem (gitara basowa), Jackiem Kuderskim (gitara basowa), Blanką Woźniczko (wokal) – córką Bartka i Natalią Bezegłów (chórki).

Jak powstawała najnowsza płyta Gutierez?

Bürgersaal Zamku Książąt Pomorskich w Ueckermünde (Musikverein BEL CANTO) i Koncertowa Stowarzyszenia Organowego św. Zofii (Orgelverein St. Sophien Brüssow) w Menkin-Brüssow wypełnione do ostatniego miejsca. Na szczególne, bo Bożonarodzeniowe recitale zostali zaproszeni do Niemiec studenci Wydziału Wokalnego Akademii Sztuki w Szczecinie.

Wśród młodych artystów znaleźli się m.in. seminarzystka uczelni Liu Yaxuan z Chin (sopran) z klasy prof. Sylwii Burnickiej-Kalischewskiej i Piotr Figielski (baryton) z klasy prof. Pawła Wolskiego. Były to dla nich solistyczne debiuty w Niemczech. Koncertowała także znana już publiczności w Ueckermünde i Menkin-Brüssow Weronika Włodarczyk (mezzosopran) studiująca u prof. Burnickiej-Kalischewskiej. Śpiewakom akompaniowała na fortepianie Agnieszka Barańska.

Na program obu wieczorów złożyło się m.in. wiele duetów z oper, takich jak choćby Madamy Butterfly i Suzuki z „Madama Butterfly” Giacomo Pucciniego oraz Lakme i Malliki z „Lakme” Leo Delibesa czy Guglielma i Dorabelli z „Cosi fan tutte” Wolfganga Amadeusa Mozarta. Nie zabrakło również polskich i niemieckich kolęd oraz pastorałek.

O gorąco oklaskiwanych koncertach mówią artyści uroczystych wydarzeń.

W projekcie „Silna Polonia – Silna Polska” realizowanym z inicjatywy Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP i Stowarzyszenia Odra-Niemen udział wezmą: zespół Млиночок z Ukrainy, a także Gabriela Augustyn, Iryna Naumenko i Weronika Włodarczyk – studentki Wydziału Wokalnego Akademii Sztuki w Szczecinie oraz pianistka Agnieszka Barańska. Opiekę artystyczną nad występem objęła prof. Sylwia Burnicka-Kalischewska.

Prezentowane w Szczecinie tematy będą m.in. efektem wieloletniej pracy etnomuzykologów związanych z zasłużonym dla popularyzacji dorobku Twórcy „Harnasiów” i „Króla Rogera” Muzeum Karola Szymanowskiego w Kropywnyckim (dawny Elizawetgrad). Folkloryści (podobnie jak w XIX wieku słynny polski etnograf Oskar Kolberg), od kilkudziesięciu lat zbierają melodie ludowe z obwodu Kirowogradzkiego, na terenie którego leży Tymoszówka.

Wieczór zakończy wspólne zaśpiewanie kolęd ukraińskiej i polskiej, dając zebranym wiarę w to, że Boże Narodzenie przyniesie ludziom zdrowie, a światu pokój.

Głównym organizatorem wydarzenia realizowanego w ramach Międzynarodowego Festiwalu „Muzyczne Przyjaźnie” jest Stowarzyszenie Pierwszorzędnych Inicjatyw. Współorganizacji przedsięwzięcia podjęli się Polskie Radio Szczecin SA w likwidacji oraz Akademia Sztuki w Szczecinie. Wśród Partnerów imprezy są: Województwo Zachodniopomorskie, Muzeum Karola Szymanowskiego w Kropywnyckim i Stowarzyszenie Polonia im. Karola Szymanowskiego.

Projekt dofinansowany ze środków Budżetu Państwa zorganizowany zostanie z funduszów otrzymanych m.in. z Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP, Stowarzyszenia Odra-Niemen i Stowarzyszenia Pierwszorzędnych Inicjatyw.

Studio Koncertowe S-1 im. Jana Szyrockiego Radia Szczecin

Czwartek, 12 grudnia 2024, godzina 17

Szczecin, al. Wojska Polskiego 73

Wstęp jest bezpłatny

Organizatorzy proszą o punktualne przybycie do studia, ponieważ wydarzenie będzie nagrywane.

Dziś, 8 grudnia 2024 w audycji:

• Ekskluzywny wywiad z Ireną Santor – jedną z największych Dam polskiej piosenki. Artystka kończy jutro 90 lat.

Będą także spotkania z:

• muzykami, którzy w czwartek, 12 grudnia 2024 o godz. 17 wystąpią w Studiu Koncertowym S-1 im. Jana Szyrockiego w ramach Międzynarodowego Festiwalu „Muzyczne Przyjaźnie”. Zaśpiewają u nas: zespół „Młyneczek” z Ukrainy i studentki Wydziału Wokalnego Akademii Sztuki. Będzie też konferencja z udziałem ekspertów nt. Karola Szymanowskiego urodzonego w Tymoszówce. Wstęp wolny.

• Gościem programu będzie także Marek Dyjak; nagrał kolejny utwór „Nad wyraz” (premiera), który zostanie wydany przez Agencję Muzyczną Polskiego Radia w kwietniu 2025 roku obok wielu innych na płycie Artysty pt. „Mężczyźni”.

Zapraszam z Jackiem Bukiańcem realizującym audycję, Dorota Zamolska.

Słynęła ze swego charakterystycznego wizerunku. Wykreowała styl hollywoodzkiej gwiazdy lat 60., któremu pozostała wierna. Na scenie nosiła efektowne, balowe suknie. Jej znakiem rozpoznawczym były długie, kręcone blond włosy, o które – jak podkreślała w wywiadach – intensywnie dbała. W jednym z wywiadów dementowała plotki jakoby nosiła perukę i podawała przepis na maseczkę z nafty i żółtek, dzięki której miała utrzymywać świetną kondycję swoich włosów.

Violetta Villas, a właściwie Czesława Cieślak urodziła się 10 czerwca 1938 roku w Liege w Belgii. Tam też spędziła swoje dzieciństwo. W 1948 roku przyjechała z rodzicami do Polski i zamieszkała w Lewinie Kłodzkim, gdzie rozpoczęła naukę muzyki, którą kontynuowała we Wrocławiu i Szczecinie. Obdarzona czterooktawowym głosem wykonywała zarówno muzykę rozrywkową, jak i kompozycje klasyczne, w tym arie operowe i operetkowe. Nagrywała również covery popularnych piosenek amerykańskich i francuskich. Do Jej największych przebojów należą m.in. „Dla Ciebie miły”, „Do Ciebie, Mamo”, „Nie ma miłości bez zazdrości”, „Przyjdzie na to czas”, „Szczęście” czy „Oczi cziornyje”.

Swój pseudonim – jak sama o tym opowiadała – wybrała za poradą Władysława Szpilmana. Doskonały pianista i kompozytor przekonał Ją, że za granicą nikt poprawnie nie wypowie Jej imienia i nazwiska. Wkrótce rozpoczęła swoją międzynarodową karierę. Śpiewała w dziewięciu językach.

Bardzo często przyjeżdżała do Szczecina, w którym uczyła się w Średniej Szkole Muzycznej pod okiem prof. Antoniego Hübnera – słynnego pedagoga i kompozytora, jednego z pionierów szkolnictwa muzycznego powojennego Szczecina. Przy tej okazji, jak i licznych koncertów, chętnie udzielała wywiadów w Polskim Radiu Szczecin.

W trzynastą rocznicę śmierci Violetty Villas gorąco polecam wysłuchanie fragmentów spotkań zarejestrowanych z Nią w 1998, 2000 i 2003 roku.