Lombard powstał w Poznaniu. Nagrał kilkanaście albumów i wylansował wiele hitów. Jednym z największych jest m.in. „Przeżyj to sam” Grzegorza Stróżniaka do słów Andrzeja Sobczaka zrealizowany w 1981 roku w studiu nagrań Polskiego Radia Szczecin, a w wersji koncertowej w 1983 w Filharmonii im. Mieczysława Karłowicza wydanej w tym samym roku na płycie „Live”. Zespół zagrał kilka tysięcy koncertów w Polsce i poza jej granicami.

Leaderem grupy jest Grzegorz Stróżniak – kompozytor, aranżer i wokalista grający na instrumentach klawiszowych. W pierwszej dekadzie działalności zespołu grało wielu instrumentalistów, a śpiewały Wanda Kwietniewska, która założyła swoją „Wandę i Bandę” oraz Małgorzata Ostrowska (od 1991 roku prowadząca działalność solową). Obecny skład Lombardu tworzą doskonali muzycy:

Polecam spotkanie z Martą Cugier – wokalistką grupy i Grzegorzem Stróżniakiem tworzącym w Lombardzie od początku jego istnienia.

Michał Pepol – klasycznie wykształcony muzyk współtworzył słynny Royal String Quartet, z którym koncertował na całym świecie. Obok występów w zespołach kameralnych, tworzy również solo, a w jego dziełach nierzadko pojawiają się elementy za świata teatru czy performance'u. Wiolonczelista, kompozytor i aranżer jest miłośnikiem artystycznego popu i rocka. Po entuzjastycznie przyjętym albumie Kora ∞ artysta proponuje krążek, na którym umieścił własne utwory i intrygujące odczytania dzieł legendarnych kompozytorów światowego minimalizmu.

The Soul Is Free to drugi singiel z albumu „Cellotapes”. W kontraście do wcześniejszej, nostalgicznej kompozycji „Solitude in P Minor”, nowa propozycja wiolonczelisty to muzyka pełna energii, pozwalająca podziwiać techniczną biegłość instrumentalisty. Jest przy tym nastrojowa, przywołująca skojarzenia z twórczością mistrzów takich, jak chociażby Maks Richter, Jóhann Jóhannsson, Hildur Guðnadóttir czy Ludovico Einaudiego. Sugestywne połączenie szlachetnego brzmienia wiolonczeli z elektronicznym ambientem jest dopełnione głosem narratorki, czytającej fragmenty twórczości luksemburskiej pisarki Claudine Muno. Utwór zarejestrował i zmiksował Leszek Kamiński, który obok Michała Pepola, jest też współproducentem albumu „Cellotapes”.

Na płycie wydanej przez Agencję Muzyczną Polskiego Radia oprócz autorskiej muzyki wiolonczelisty znajdują się kompozycje Jana Sebastiana Bacha, Pawła Mykietyna, Arvo Pärta i Steve’a Reicha. Autorkami zdjęcia wykorzystanego na okładce są Magda Wunsche i Aga Samsel.

Płyta powstała na bazie autorskiego programu mentorskiego, gdzie polscy wokaliści młodego pokolenia mogli poszerzać swoje umiejętności u boku artystów o światowej renomie. Wydawnictwo jest muzycznym ukłonem w stronę bluesa, gospel, rythm&bluesa, swingu i jazzu. Nie zabrakło również polskich akcentów – przywołania okresu międzywojennego ubiegłego wieku w tangu Jerzego Petersburskiego „Już nigdy”. Całość tworzy siedem piosenek, w czym pięć z nich to kompozycje Ostrowskiego, a dwie kolejne to jego aranżacje wybranych utworów dopełniających całe dzieło.

W nagraniu albumu udział wzięli:
• Dorrey Lin Lyles – śpiew
• Sylwester Ostrowski – saksofon tenorowy, śpiew
• Jakub Mizeracki – gitara
• Michał Szkil – fortepian
• Adam Tadel – kontrabas
• Jose Antonio Torres Babot – instrumenty perkusyjne
• Owen Hart Jr. – perkusja
• Asia Czajkowska – śpiew
• Karolina Błachnia – śpiew
• Judyta Pisarczyk – śpiew
• Ola Tocka – śpiew
• Sławek Ostrowski – śpiew

Adam Asnyk (1838-1897), romantyk, który spóźnił się na Romantyzm, jeden ze swoich najsłynniejszych wierszy napisał w październiku 1869 roku, mając 31 lat i wielkie życiowe wybory przed sobą. Ponad półtora wieku później „Zwiędły listek”, czytany w zupełnie innych czasach niezmiennie wzrusza i inspiruje.

Dla słów klasyka polskiej poezji Kasia Moś i kompozytor Mateusz Moś znaleźli oprawę opartą na szlachetnym brzmieniu skrzypiec. Głos wokalistki jest tu głównym elementem nastrojowego, niemal filmowego pejzażu – dźwiękowego odpowiednika jesiennej, miłosnej melancholii, tak sugestywnie opisanej przez poetę.

Asnyk o miłości pisze językiem prostym, a jednocześnie wielowymiarowym. To wzruszające i ponadczasowe słowa, na jakie trudno trafić we współczesnym świecie. Śpiewam je w oryginalnej formie, nie zmieniając końcówek z męskich na żeńskie, bo byłby to zabieg nie tylko dziwny i ryzykowny, ale, przede wszystkim, niepotrzebny. Miłość nie ma płci, a mężczyzna kocha tak samo jak kobieta. Poezja nie wygrałaby walki o feminatywy. Pozwoliłam sobie tylko na to, by w tytule pominąć słowo „zwiędły”. Chciałam, żeby ten romantyczny smutek miał w sobie odrobinę mniej żalu, a więcej nadziei – mówi Kasia Moś.

Listek jest zapowiedzią płyty długogrającej, którą Agencja Muzyczna Polskiego Radia wyda późną jesienią. Piosenki już teraz można słuchać we wszystkich serwisach streamingowych, jak i wywiadu z artystką w dzisiejszej „Kawiarence muzycznej”.

W tym roku grupa Cochise założona 20 lat temu przez Pawła Małaszyńskiego – znacznie bardziej znanego jako doskonałego aktora, niż równie świetnego muzyka, wydała ósmą płytę pt. „Cochise” z udziałem m.in. wybitnego pianisty Leszka Możdżera i popularnego aktora Macieja Zakościelnego.

Teksty, pełne zaangażowania i emocji, doskonale współgrają z dynamicznymi i kreatywnymi riffami, tworząc harmonijną całość. Album pokazuje, że zespół potrafi pozostać wierny rockowym korzeniom, jednocześnie wprowadzając świeże i oryginalne elementy do swojej twórczości – czytamy w oficjalnym komunikacie zespołu.

Muzycy zaprosili do współpracy producenta Krzysztofa Murawskiego, a za mastering płyty odpowiadał Richard Addison z Trillium Sound Mastering w Kanadzie. Znacznie więcej o historii powstania znakomitej płyty wydanej przez Metal Mind Productions, jak i o 20. latach Cochise, niezwykle barwnie mówi w wywiadzie Paweł Małaszyński.

Polecam gorąco spotkanie z super Artystą ilustrowane utworami Pain of Hope, Say2You i Trouble in the streets of happiness, pochodzącymi z najnowszego albumu grupy Cochies, którą tworzą: