Legenda głosi, ze Walenty, biskup Rzymu udzielał potajemnych ślubów - których to cesarz rzymski zabronił, po to by młodzi mężczyzn brali udział w wojnach - a jego zdaniem legioniści bez ślubu byli najlepszymi wojownikami. Gdy poczynania św. Walentego wyszły na jaw, trafił do aresztu.

W więzieniu św. Walenty zaprzyjaźnił się z córką strażnika. Zanim zginał - 14 lutego 269 roku - wysłał ukochanej list, w którym napisał: "od twojego Walentego".

Na przestrzeni historii jednak, postać kapłana Walentego zmieszała się z innym świętym Walentym, również męczennikiem. Badacze nie są zgodni, co do tego czy przypadkiem nie chodzi o jedną i tę sama osobę.

W 197 r. został on biskupem w Umbrii, jako pierwszy, pobłogosławił związek małżeński poganina i chrześcijanki. A do wiernych wysyłał listy, w których pisał o miłości do Chrystusa. Z tego powodu że nie chciał przestać nawracać pogan, zabito go.

Dziś to właśnie ten Walenty jest bardziej znany i to do jego grobu w katedrze w Terni ściągają pielgrzymi. Na relikwiarzu z jego szczątkami znajduje się napis: „Święty Walenty, patron miłości”.

Często mówi się też o Walentym jako patronie epileptyków. W rzeczywistości jednak chodzi o trzeciego świętego. Ten Walenty żył w V w. w Recji i ponoć umiał uzdrawiać chorych.

Popularne Walentynki w Kościele Katolickim to Dzień św. Walentego. Wprowadził go papież Gelazjusz I w 496 roku.

14 lutego w kościołach odprawia się wspomnienie liturgiczne św. Walentego.