Było to jedno z porozumień, kończących falę strajków w sierpniu 1980 roku. Następnego dnia podpisano porozumienie w Gdańsku, 3 września w Jastrzębiu-Zdroju i 11 września w Hucie Katowice w Dąbrowie Górniczej.

Na mocy porozumień władze zgodziły się między innymi na rejestrację niezależnych, samorządnych związków zawodowych, uwolnienie więźniów politycznych, postawienie pomnika ofiar Grudnia 1970 roku i przeprowadzenie reform gospodarczych.

Strajki w Szczecinie rozpoczęły się 18 sierpnia w Stoczni Remontowej "Parnica", a potem w Stoczni im. Adolfa Warskiego oraz w Stoczni "Gryfia". Po południu w świetlicy głównej Stoczni im. Adolfa Warskiego odbyło się spotkanie delegatów strajkujących załóg. Wybrano prezydium Komitetu Strajkowego pod przewodnictwem Mariana Jurczyka.

Wśród szczecińskich "36 żądań" znalazły się wszystkie niemal postulaty zgłoszone w Gdańsku, a na pierwszym miejscu - prawo do tworzenia wolnych związków zawodowych.

21 sierpnia rozpoczęły się negocjacje delegacji rządowej z przedstawicielami 60 komitetów strajkowych ze szczecińskich zakładów pracy oraz Międzyzakładowym Komitetem Strajkowym, reprezentowanym przez Mariana Jurczyka, Kazimierza Fischbeina i Mariana Juszczuka.

Rano 30 sierpnia w świetlicy stoczniowej zostało podpisane porozumienie.

Podpisanie porozumienia zakończyło strajki na Pomorzu Zachodnim, w których wzięło udział ponad 350 zakładów pracy. Dzień później, 31 sierpnia 1980 roku, media informowały, że w Szczecinie życie wraca do normy.

Porozumienie szczecińskie dotyczyło między innym przekształcenia komitetów strajkowych w Komisje Robotnicze, które miały przeprowadzić wybory władz niezależnych organizacji pracowniczych. Protokół mówił również o ochronie podstawowych praw ludzi pracy i obywateli, zakazie represji wobec działaczy związkowych i politycznych oraz dostępie Kościoła do mediów.

W sumie porozumienia sierpniowe umożliwiły powstanie pierwszego wolnego, niezależnego związku zawodowego "Solidarność". Władze zobowiązały się do opublikowania w ciągu kilku miesięcy podstawowych założeń reformy gospodarczej, do wniesienia ustawy o ograniczeniu cenzury oraz do rozpatrzenia wniosków zwolnionych z pracy po strajkach w 1970 i 1976 roku.

Sierpień 1980 był impulsem do powstania "Solidarności", a w konsekwencji przemian systemowych, które doprowadziły do upadku PRL oraz innych dyktatur z bloku wschodniego, a także odzyskania przez nasz kraj suwerenności.