Wicepremier i Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Piotr Gliński złożył kondolencje bliskim Jerzego Gruzy - napisał na twitterze: "Odszedł Jerzy Gruza. Reżyser kultowych seriali, filmów i przedstawień telewizyjnych, postać wielkoformatowa, barwna, człowiek - historia polskiej kultury popularnej. Jego bliskim składam kondolencje."

Jerzy Gruza charakteryzował się poczuciem humoru i miał duży dystans do siebie - wspomina operator filmowy Jacek Zygadło. Panowie poznali się w 1974 przy realizacji filmu "Czterdziestolatek". - To co mnie wtedy zaskoczyło, to niezwykła intuicja Jurka w doborze obsady aktorskiej" - mówi Jacek Zygadło.

- Postać wielkoformatowa. Ogromna strata - tak dziennikarz Programu 3. Polskiego Radia Wojciech Mann wspominał zmarłego reżysera Jerzego Gruzę. Wojciech Mann zagrał w serialu Gruzy "Czterdziestolatek. 20 lat później".

To wielka strata dla polskiej kultury popularnej - tak o śmierci reżysera Jerzego Gruzy mówi krytyk filmowy Janusz Wróblewski. Jak podkreśla - swoimi produkcjami Jerzy Gruza przez lata kształtował poczucie humoru Polaków. Janusz Wróblewski dodał, że kultowe seriale i filmy, to tylko część działalności artystycznej Jerzego Gruzy.

Jerzy Gruza - Absolwent Wydziału Reżyserii PWSF w Łodzi (1956). Na początku swojej kariery współpracował w TVP z Bogumiłem Kobielą i Jackiem Fedorowiczem (programy Poznajmy się, Małżeństwo doskonałe, Kariera, Runda).

Wyreżyserował wiele przedstawień Teatru Telewizji, m.in. „Grona gniewu” Johna Steinbecka (1957), „Szkołę wdów” Jeana Cocteau, monodram „Sammy” ze Zbigniewem Cybulskim (1962), „Mieszczanin szlachcicem” Moliera (w 1969 roku ostatnią rolę zagrał tu Bogumił Kobiela).

Jest reżyserem popularnych seriali: Wojna domowa (1965–1966), Czterdziestolatek (1974–1977), Pierścień i róża (1986), Czterdziestolatek. 20 lat później (1993), oraz filmów fabularnych: Dzięcioł (1970), Przeprowadzka (1972), Motylem jestem, czyli romans 40-latka (1976).

W 1983 został dyrektorem Teatru Muzycznego w Gdyni. Wyreżyserował na tej scenie wielkie musicalowe przeboje: Skrzypka na dachu (premiera w 1984), Jesus Christ Superstar (1987), Les Misérables (1989), Człowieka z La Manchy (1991), Żołnierza Królowej Madagaskaru (1991).

Jest autorem książek: 40 lat minęło jak jeden dzień (1998), Człowiek z wieszakiem życie zawodowe i towarzyskie (2003). Był jurorem w programie Zostań Gwiazdą Filmową.

22 lipca 1964 roku z okazji 20-lecia Polski Ludowej otrzymał zespołową nagrodę państwową I stopnia za twórczość artystyczną w Teatrze Telewizji[2]. Jest również laureatem nagrody Super Wiktor, przyznanej w 1993 roku za twórczość telewizyjną.

Podczas gali 42. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni odebrał Platynowe Lwy za całokształt twórczości[3].