„Mając na względzie pamięć ofiar zbrodni systemów totalitarnych i dążąc do ograniczenia ich porażającej bezimienności będącej jednym z przejawów zaprzeczenia człowieczeństwa pomordowanych" 28 września 2012 roku powołano do życia Polska Bazę Genetyczną Ofiar Totalitaryzmów. Przez te 10 lat sporo się zmieniło - m.in. Instytut Pamięci Narodowej zerwał porozumienie o współpracy z Pomorskim Uniwersytetem Medycznym w Szczecinie - ale PBGOT ciągle działa i realizuje cel, dla którego została powołana - stworzenie możliwie najobszerniejszej bazy danych DNA ofiar zbrodni konfliktów zbrojnych XX wieku oraz ich rodzin, dzięki której możliwa będzie skuteczniejsza identyfikacja odnalezionych szczątków ludzkich. Tych, które już zostały odnalezione, jak i tych, które zostaną odnalezione w przyszłości.
Zespół zidentyfikował ofiary odnalezione na: Kwaterze „Ł” Cmentarza Wojskowego na Powązkach w Warszawie, terenie Aresztu Śledczego w Białymstoku, Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku, terenie siedziby UB w Bielsku Podlaskim i wielu innych miejscach. Zidentyfikowano szczątki między innymi Hieronima Dekutowskiego „Zapory”, Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki” czy Danuty Siedzik „Inki”.
O tym, jak powstaje "genetyczny odcisk palca" opowiada dr hab. Andrzej Ossowski, profesor Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego, genetyk, kryminalistyk i antropolog sądowy, koordynator projektu PBGOT.