Już sam dobór rozmówców budzi zastrzeżenia, ponieważ ustawiał dyskusje "czterech na jednego" szefowa Centrum, zwolenniczka "rekonstrukcyjnej" wersji edukacji historycznej radny PiS-u, historyk znany z prawicowych poglądów i minister o autorytarnej osobowości przeciwko jednemu.

Uczestnicy rozmowy zarzucali dr Krasuckiemu atak na "Przełomy", ponieważ ośmielił się poddać krytyce organizowany tam sposób "nauczania" historii, minister Milczanowski krzyczał jakby stał na barykadzie, że pozwoli na zniszczenie Centrum. Wszystko to bardzo źle świadczy o kulturze dyskusji w Polsce, gdzie normą jest przypisywanie polemiście złych intencji, każda krytyka uznawana jest za atak, a odrębne zdanie za deklaracje przynależności do wrogiego obozu.

Zdaje się,że w studiu nie wszyscy zrozumieli intencje dr Krasuckiego, który wystąpił przeciwko infantylizacji. Panu doktorowi chodziło o to, że "sąd" nad historią i jej bohaterami - także negatywnymi - prowadzi do deformacji historii. Radny PiS-u Maciej Kopeć stwierdził, że każdy sposób przyciągnięcia młodzieży do historii jest dobry, a "rekonstrukcje" spełniają pozytywną rolę, ponieważ "działają na emocje". I tu jest pies pogrzebany - na emocje powinna działać rozrywka, sport, popkultura, zaś nauczanie powinno działać na intelekt, powinno ukazywać wielowymiarowość procesów społecznych, kulturalnych, politycznych, powinno ukazywać motywy i racje - tak, racje - uczestników wydarzeń. Trudne? Tak, trudne, ale historia nie jest bajką, jaką można opowiedzieć dzieciom na dobranoc, nie jest literaturą "ku pokrzepieniu serc". Redukowanie historii do przygody i zabawy jest po prostu karykaturzystą historii, często będącej dramatem i tragedią. O wiele łatwiej jest zrobić trywializującą dane wydarzenie rekonstrukcję, niż spróbować zrozumieć problem, nakreślić szerszy kontekst historyczny. Rozumiem, że młodzież chce się bawić, ale że do zabawy, zamiast do refleksji, nakłaniają dorośli, mogę zrozumieć tylko uznając, ze sami ulegli zdziecinnieniu. Redukowanie do przygody i zabawy dramatów i tragedii historycznych przysłania autentyczną wielowymiarowość danego wydarzenia, które wymaga refleksji, często trudnej i bolesnej. Uczestnicy rozmowy - poza dr Krasuckim - wyrażali oburzenie, że nie wszyscy przyjęli ich wizje historii za jedynie słuszną. Szanowni Państwo, historia to rzecz bardzo skomplikowana, posiada wiele odsłon, jej bohaterowie mają wiele oblicz, bohaterowie popełniają zbrodnie, zbrodniarze bywają mądrzejsi, niż są, w każdym obozie trafiają się ludzie o różnego autoramentu, i dlatego zawsze będzie trwała dyskusja, jednorodnej prawdy historycznej nie da się zadekretować. Czy jesteście Państwo gotowi ukazać ciemne strony działalności "żołnierzy wyklętych" - bo były i takie - albo pozytywne strony "zbrodniczego" systemu komunistycznego (likwidacja analfabetyzmu, awans społeczny). Osoby, które autorytarnie próbują narzucić własne przekonania, wszystkich mających inne zdanie uznając za wrogów, przypominają ludzi z aparata władzy poprzedniego systemu, dążących do zbudowania jedności moralno-politycznej narodu.

Jeżeli w "Przełomy" maja stać się miejscem forsowania czarno-białej wizji historii, pisania bajek o dzielnych mieszkańcach Szczecina walczących ze straszną komuną, to lepiej, żeby Centrum nie powstawało, bo szkoda pieniędzy na kolejną indoktrynację.