Remake dwójki z 2006 roku to dzieło tego samego studia, które przygotowywało odświeżoną jedynkę. De facto względem pierwowzoru nie zmieniło się prawie nic, z wyjątkiem tytułu. 16 lat temu gra nazywała się Destroy All Humans! 2: Make War Not Love i było to nawiązanie do historii przedstawionej w tej produkcji. Lata 60. XX wieku, gdy na amerykańskich ulicach żyli hippisi, KGB wysadziło statek-matkę naszego bohatera, a uwięziony na Ziemi reprezentant rasy Furonów postanawia się zemścić. Przy okazji rozwiązuje mnóstwo problemów, odkrywa kilka spisków, zwiedza świat i zabija wszystko co popadnie. No prawie wszystko.

Uwielbiam w tej serii to luźne, humorystyczne podejście do scenariusza i samej rozgrywki. Crypto nie bawi się w tańcu i załatwia sprawy w najprostszy możliwy sposób. Trzeba wysadzić budynek - nie ma problemu, rzucić samochodem w kosmos - proszę bardzo, zrównać z ziemią całą bazę wojskową - potrzymaj mi blaster, polecieć na Księżyc - ktoś potrzebuje podwózki? Zabawny klimat wylewa się tu hektolitrami, a możliwości małego kosmity są prawie nieograniczone.

Tak jak w pierwowzorze, Crypto (który dokładnie nazywa się – Cryptosporidium-137) ma do zabawy kosmiczną broń, która w zależności od potrzeb razi prądem, pali, wyciąga mózg poprzez miejsce którym się siada, czy przywołuje deszcz meteorytów. Może też latać sam, lub z użyciem uzbrojonego statku, na widok którego wojskowym bieleje oko. Twórcy bardzo urozmaicają misje i zadania pobocze, jest trochę zbieractwa i zadań wykonywanych statkiem. Kosmita odwiedza kila miejsc na Ziemi, walczy nie tylko z KGB, policją czy wojskiem, ale także z latającymi wojownikami Ninja, mafią, czy inną kosmiczną rasą. Dzieje sie naprawdę sporo, zarówno jeśli chodzi o akcję, jak i scenariusz.

Ale do sedna, bo w remake'u chodzi o odświeżenie znanej już niektórym graczom gry. Destroy All Humans! 2: Reprobed wygląda bardzo dobrze, widać spore różnice względem tytułu sprzed 16 lat. Graficznie idzie bardziej w kierunku animacji, obiekty są wyraźne, tylko z różnorodnością postaci jest tak średnio. Co istotne, grałem przed premierą, przed premierową aktualizacją, które są teraz praktycznie zawsze. Niestety zdarzały się więc błędy. Pół biedy, gdy przed nosem doczytywał się kawałek lasu, pojazd przenikał przez budynki, uniesiony czołg zacinał się w ziemi - to były sporadyczne przypadki. Jak na kilkanaście godzin destrukcji nie ma problemu. Ale zdarzyło mi się kilkukrotnie, że gra zawiesiła misję, nic się nie działo, a nawet wywalało mnie do menu konsoli. A to już duży problem. Na szczęście system zapisu działa bezproblemowo. Zakładam więc, że twórcy przygotują na premierę odpowiednia łatkę i wszystko będzie jak należy. Mimo tych problemów bawiłem się wybornie, zwłaszcza, że lubię tę serię, lubię gry dające dużą swobodę i lubię destrukcję.

Ocena końcowa: 7/10