Radio SzczecinRadio Szczecin » Region
  Reklama  
Zobacz
  Autopromocja  
Upiorna Karolcia
  Autopromocja  
Zobacz

Fot. Weronika Łyczywek [Radio Szczecin/Archiwum]
Fot. Weronika Łyczywek [Radio Szczecin/Archiwum]
42 lata temu, 30 sierpnia 1980 roku, komunistyczne władze, reprezentowane przez wicepremiera Kazimierza Barcikowskiego, podpisały porozumienie ze strajkującymi w Stoczni Szczecińskiej, na czele których stał Marian Jurczyk. Było to jedno z porozumień, kończących falę strajków w sierpniu 1980 roku.
Następnego dnia (31 sierpnia) podpisano porozumienie w Gdańsku, 3 września w Jastrzębiu-Zdroju i 11 września w Hucie Katowice. Na mocy porozumień władze zgodziły się między innymi na rejestrację NSZZ "Solidarność", uwolnienie więźniów politycznych, postawienie pomnika ofiar grudnia 1970 roku i przeprowadzenie reform gospodarczych.

W Szczecinie uroczystości przygotowane przez NSZZ Solidarność rozpoczną się mszą św. o godz. 10.00 w parafii pw. św. Stanisława Kostki. Następnie przeniosą się pod bramę Stoczni Szczecińskiej, gdzie na godz. 11.40 zaplanowano obchody 42. rocznicy podpisania porozumień sierpniowych.

Impuls do zmian systemowych


Sierpień 1980 był impulsem do przemian systemowych, które w ostateczności doprowadziły do upadku PRL i innych dyktatur z bloku wschodniego oraz odzyskania przez nasz kraj suwerenności.

Walczyliśmy o godniejsze życie, tańsze jedzenie, buty, książki, a przede wszystkim o godność człowieka, bo to była rzecz fundamentalna - powiedział nieżyjący Marian Jurczyk, który stał na czele protestów w szczecińskiej stoczni.

Spontaniczne protesty w całej Polsce

Protesty rozpoczęły się 1 lipca 1980 roku. Zaczęły wybuchać spontanicznie, jako bezpośrednia reakcja na podwyżki cen mięsa i wędlin, wprowadzone przez ekipę rządzącą Edwarda Gierka. Do strajków przyczyniły się pogarszające się od dłuższego czasu warunki życia robotników, zwolnienia ludzi z pracy, a także przekonanie stoczniowców, że istniejące związki zawodowe zależne od władz, w rzeczywistości nie dbają o ich interesy. Protesty ogarnęły stopniowo cały kraj.

Strajki w Szczecinie

Strajki w Szczecinie rozpoczęły się 18 sierpnia w Stoczni Remontowej "Parnica", a potem w dwóch wydziałach Stoczni im. Adolfa Warskiego oraz w Stoczni "Gryfia". Wśród szczecińskich "36 żądań" znalazły się wszystkie niemal postulaty zgłoszone w Gdańsku, a na pierwszym miejscu - prawo do tworzenia wolnych związków zawodowych.

Stocznia Gdańska

Decydujące znaczenie miał rozpoczęty 14 sierpnia strajk w Stoczni Gdańskiej (wtedy im. Lenina), który rozszerzył się na pozostałe stocznie, porty, komunikację miejską i niektóre zakłady przemysłowe. To właśnie w Stoczni Gdańskiej, poza postulatami gospodarczymi, wysunięto również żądania o charakterze politycznym. Ostatecznie sformułowano 21 postulatów.

Negocjacje komunistów z opozycją i podpisanie porozumienia

21 sierpnia rozpoczęły się rozmowy komisji rządowej pod przewodnictwem wicepremiera Kazimierza Barcikowskiego z przedstawicielami Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Szczecinie. Po żmudnych negocjacjach, przy udziale ekspertów obu stron, 30 sierpnia zostało podpisane porozumienie.

Walczyliśmy o godniejsze życie, tańsze jedzenie, buty, książki, a przede wszystkim o godność człowieka, bo to była rzecz fundamentalna - powiedział nieżyjący Marian Jurczyk, który stał na czele protestów w szczecińskiej stoczni.

Najnowsze Szczecin Region Polska i świat Sport Kultura Biznes

12345
  Reklama  
Zobacz
  Autopromocja  
Zobacz
  Autopromocja  
Upiorna Karolcia

radioszczecin.tv

Najnowsze podcasty