Opowieści o tym, czym żyła dawna główna arteria miasta można znaleźć na wystawie "Dzień (na) Wojska Polskiego". Ekspozycja została otwarta w Śródmiejskim Punkcie Sąsiedzkim ŚRODEK przy ul. bł. Królowej Jadwigi w Szczecinie.
Tworzą ją trzy plansze oraz pojedyncze karteczki ze wspomnieniami szczecinian na temat al. Wojska Polskiego.
Jedną z osób, która podzieliła się tym jak ją pamięta jest pani Jolanta. Kobieta mieszkała nieopodal placu Zgody na przełomie lat 50. i 60. Była wtedy dzieckiem. Na wystawie jest jej zdjęcie w samochodziku oraz na słoniu.
- To nie jest żywy słoń, oczywiście, to atrapa! Zarabiali tak sobie fotografowie. To była główna ulica w mieście, były tu przez cały czas tłumy, kręcili się ludzie, było wszystko - wspomina pani Jolanta.
Każde ze wspomnień jest zupełnie inne, ale mają pewien punkt wspólny.
- Jest to zarówno tęsknota za tym, jak było, ale też nadzieja, że jeszcze tak będzie. Ludzie życzą tego alei Wojska Polskiego, by jej renoma była tak wielka jak pamięć o niej - zaznacza Kinga Rabińska, jedna z koordynatorek akcji.
Jedną z osób, która podzieliła się tym jak ją pamięta jest pani Jolanta. Kobieta mieszkała nieopodal placu Zgody na przełomie lat 50. i 60. Była wtedy dzieckiem. Na wystawie jest jej zdjęcie w samochodziku oraz na słoniu.
- To nie jest żywy słoń, oczywiście, to atrapa! Zarabiali tak sobie fotografowie. To była główna ulica w mieście, były tu przez cały czas tłumy, kręcili się ludzie, było wszystko - wspomina pani Jolanta.
Każde ze wspomnień jest zupełnie inne, ale mają pewien punkt wspólny.
- Jest to zarówno tęsknota za tym, jak było, ale też nadzieja, że jeszcze tak będzie. Ludzie życzą tego alei Wojska Polskiego, by jej renoma była tak wielka jak pamięć o niej - zaznacza Kinga Rabińska, jedna z koordynatorek akcji.
Wystawę można oglądać do końca miesiąca w godzinach pracy Śródmiejskiego Punktu Sąsiedzkiego . Uzupełniają ją filmy dotyczące alei. Do tego każdy może stać się częścią ekspozycji spisując i dokładając do niej swoje osobiste wspomnienie.
- To nie jest żywy słoń, oczywiście, to atrapa! Zarabiali tak sobie fotografowie, to była główna ulica w mieście, były tu przez cały czas tłumy, kręcili się ludzie, było wszystko - wspomina pani Jolanta.
Zobacz także
![](serwis_informacyjny/pliki/2019/thumb_480_0/2019-12-07_157570852510.jpg)
![](../public/172/2729/2015-05-13_1431505241_2.jpg)
![](serwis_informacyjny/pliki/2019/thumb_480_0/2019-12-05_157557056510.jpg)
![](../serwis_informacyjny/pliki/2019/2019-09-20_156900691110.jpg)
![](serwis_informacyjny/pliki/2019/thumb_480_0/2019-12-03_157540296312.jpg)
![](serwis_informacyjny/pliki/2019/thumb_480_0/2019-12-03_157537967410.jpg)
![](serwis_informacyjny/pliki/2019/thumb_480_0/2019-12-03_1575374247_605406.jpg)
![](../serwis_informacyjny/pliki/2017/2017-01-08_148386909310.jpg)
![](serwis_informacyjny/pliki/2019/thumb_480_0/2019-12-02_157528923210.jpg)
![](serwis_informacyjny/pliki/2019/thumb_480_0/2019-12-01_157523120610.jpg)