Obchody na placu Solidarności rozpoczęły się o 10.

- Stojąc dziś przed pomnikiem symbolizującym wolność, a ustawionym ku czci pomordowanych w 1970 roku, nasuwa mi się refleksja, że chyba nie o taką wolność nam chodziło - mówił Mnich. - Dzisiaj by mieć pracę, musimy wyjeżdżać za granicę. Przypomnę więc jeden z postulatów sprzed 34 lat: "Chcemy godnej pracy i płacy".

- Nie wszystko jest takie, jak sobie wyobrażaliśmy, jednak dziś żyjemy w wolnym kraju - powiedział z kolei Longin Komołowski, były działacz związkowy i wicepremier. - Wywalczyliśmy możliwość samostanowienia, a więc i demokracji, której wówczas nie było w Polsce. W tej chwili każdy ma prawo mieć taką ocenę, jaką ma. Natomiast prawda jak zawsze jest skomplikowana.

W opinii Mieczysława Jurka, przewodniczącego "Solidarności" na Pomorzu Zachodnim, plac Solidarności po przebudowie stał się miejscem zabaw, a nie pamięci.

- Tutaj ginęli ludzi. To powinien być święty plac, a jest zrobiony pod skatepark i deskorolki - stwierdził Jurek. - Mam nadzieję, że właściciele tego placu podejmą z nami dialog, abyśmy nie musieli stać na górkach i dolinach.

Pod placem powstaje Centrum Dialogu Przełomy. Dyrektor szczecińskiego Muzeum Narodowego Lech Karwowski tłumaczył, że wszystkie zmiany architektoniczne zostały wcześniej zatwierdzone.

- W tej chwili żadne zmiany nie są możliwe. Wymagałyby dużych zmian formalno-prawnych, a to zawsze stanowi przeszkodę - wyjaśniał Karwowski.

Po modlitwie członkowie NSZZ "Solidarność", samorządowcy i mieszkańcy złożyli kwiaty przed pomnikiem Anioła Wolności.

Obchody rocznicowe potrwają w Szczecinie do późnego wieczora. O 18 w Bazylice Archikatedralnej odbędzie się msza święta w intencji ludzi pracy.

Dwie godziny później na Zamku Książąt Pomorskich wystąpią Kolaboranci oraz zespół Lady Pank. Wstęp na koncert jest bezpłatny.

O 22 szczecinianie będą mogli obejrzeć premierowy pokaz oświetlenia placu Solidarności oraz nowej filharmonii.

W sierpniu 1980 roku zastrajkowała stocznia im. Adolfa Warskiego w Szczecinie. Robotnicy zbuntowali się przeciwko drastycznym podwyżkom cen żywności, jakie wprowadziła rządząca partia PZPR.

Na czele komitetu strajkowego stanął Marian Jurczyk. Szczecinianie mieli 36 postulatów - w większości ekonomicznych, ale najważniejszym była rejestracja "Solidarności", związku niezależnego od PZPR.

30 sierpnia 1980 roku w stoczniowej świetlicy przedstawiciele strajkujących podpisali porozumienie z rządem, które zakończyło protesty w Szczecinie i na Pomorzu Zachodnim.

Dokument pozwalał na tworzenie wolnych związków zawodowych. Kolejnego dnia porozumienia podpisano w Gdańsku.