Była jego bibliografem, edytorką dzieł i sekretarką - pracowała z nim 8 lat, po jego powrocie do Polski. We wtorek gościem Zamkowych Spotkań z Psychologią i Sztuką była Agnieszka Kosińska - najbliższa współpracowniczka Czesława Miłosza.
Po śmierci noblisty zajmowała się jego spuścizną. Agnieszka Kosińska została sekretarka Czesława Miłosza jak sama mówi z castingu.
- Miłosz już wiedział, że będzie spędzał w Polsce coraz więcej czasu. W 1996 roku zaczęłam z nim pracować, ale w 1993 roku dostał honorowego obywatelstwo Krakowa, a wraz z nim mieszkanie - mówi Kosińska. - To żona Miłosza Carol mnie przepytywała. Kiedy przyjeżdżali do Krakowa na stałe powiedzieli bym u nich pracowała.
- Miałam być na chwilę, a byłam z Miłoszem przez osiem lat jego życia i potem kolejnych kilkanaście z jego spuścizną - mówiła podczas spotkania Kościńska. - Ponieważ życie pokazywało, że spraw było coraz więcej i ja się jakoś sprawdzałam, to on mnie nie wygonił i tak to trwało. Nie szukał innej osoby.
Do moich ulubionych dzieł noblisty należy tomik wierszy "Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada" - kontynuuje Kosińska. - Tom jest właściwie i jak powieść i jak wielkie malarstwo i jak muzyka. Jest jakiś taki zupełnie ekstatyczny.
Już za tydzień w Zamku spotkanie z poezją Julii Hartwig i Anny Świerszczyńskiej.
- Miłosz już wiedział, że będzie spędzał w Polsce coraz więcej czasu. W 1996 roku zaczęłam z nim pracować, ale w 1993 roku dostał honorowego obywatelstwo Krakowa, a wraz z nim mieszkanie - mówi Kosińska. - To żona Miłosza Carol mnie przepytywała. Kiedy przyjeżdżali do Krakowa na stałe powiedzieli bym u nich pracowała.
- Miałam być na chwilę, a byłam z Miłoszem przez osiem lat jego życia i potem kolejnych kilkanaście z jego spuścizną - mówiła podczas spotkania Kościńska. - Ponieważ życie pokazywało, że spraw było coraz więcej i ja się jakoś sprawdzałam, to on mnie nie wygonił i tak to trwało. Nie szukał innej osoby.
Do moich ulubionych dzieł noblisty należy tomik wierszy "Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada" - kontynuuje Kosińska. - Tom jest właściwie i jak powieść i jak wielkie malarstwo i jak muzyka. Jest jakiś taki zupełnie ekstatyczny.
Już za tydzień w Zamku spotkanie z poezją Julii Hartwig i Anny Świerszczyńskiej.
Zobacz także
![](serwis_informacyjny/pliki/2018/thumb_480_0/2018-04-26_152476132210.jpg)
![](serwis_informacyjny/pliki/2018/thumb_480_0/2018-04-26_152472903510.jpg)
![](../serwis_informacyjny/pliki/2018/370401/2018-04-23_152447559718.jpg)
![](serwis_informacyjny/pliki/2018/thumb_480_0/2018-04-25_152467223410.jpg)
![](../serwis_informacyjny/pliki/2017/356394/2017-07-05_149928242029.jpg)
![](serwis_informacyjny/pliki/2018/thumb_480_0/2018-04-24_152455526210.jpg)
![](../serwis_informacyjny/pliki/2018/370401/2018-04-23_1524475597113.jpg)
![](serwis_informacyjny/pliki/2018/thumb_480_0/2018-04-23_152451586510.jpg)
![](serwis_informacyjny/pliki/2018/thumb_480_0/2018-04-22_152438221111.jpg)
![](../serwis_informacyjny/pliki/2017/2017-12-12_151306124410.jpg)