Odeszła Julita (także Julitta) Fedorowicz - scenograf teatralny i telewizyjny, członek Związku Polskich Artystów Plastyków. Miała 90 lat.
Od lat mieszkała w Szczecinie, choć urodziła się 30 lipca 1930 roku w Zakopanem. Była córką Józefa Fedorowicza i Zofii z d. Średnickiej. Jej rodzice przyjaźnili się z Witkacym, który wielokrotnie portretował członków całej rodziny kolekcję zakupiło Muzeum Tatrzańskie). Studiowała na Wydziale Scenografii krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem prof. Andrzeja Stopki, gdzie uzyskała dyplom w 1955 roku. Pracowała jako scenograf w Teatrze Ziemi Opolskiej w Opolu. Współpracowała także z opolskim Teatrem 13 Rzędów. W Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie zrealizowała scenografię do "Wujaszka Wani" Antoniego Czechowa w reżyserii Jerzego Grotowskiego, współpracowała także z Jerzym Jarockim przy "Widoku z mostu" Arthura Millera w Teatrze Śląskim w Katowicach.
Od lat mieszkała w Szczecinie, choć urodziła się 30 lipca 1930 roku w Zakopanem. Była córką Józefa Fedorowicza i Zofii z d. Średnickiej. Jej rodzice przyjaźnili się z Witkacym, który wielokrotnie portretował członków całej rodziny kolekcję zakupiło Muzeum Tatrzańskie). Studiowała na Wydziale Scenografii krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem prof. Andrzeja Stopki, gdzie uzyskała dyplom w 1955 roku. Pracowała jako scenograf w Teatrze Ziemi Opolskiej w Opolu. Współpracowała także z opolskim Teatrem 13 Rzędów. W Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie zrealizowała scenografię do "Wujaszka Wani" Antoniego Czechowa w reżyserii Jerzego Grotowskiego, współpracowała także z Jerzym Jarockim przy "Widoku z mostu" Arthura Millera w Teatrze Śląskim w Katowicach.
W 2009 roku Konrad Wojtyła odwiedził Julitę Fedorowicz w jej szczecińskim mieszkaniu. Pośród portretów Witkacego opowiedziała mu, jak pozowała "wariatowi z Krupówek".