Wiceprezydent Krzysztof Soska odpowiada, że "propozycja idzie w dobrym kierunku", chociaż miastu cały czas najbardziej zależy na opiece dla osób starszych, bo w kolejce czeka ponad 600 osób.

Całością przedsięwzięcia ze strony Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej koordynuje Instytut Medyczny im. Jana Pawła II. W środę jego dyrektor ksiądz Andrzej Dymer spotkał się z radnymi komisji zdrowia rady Szczecina i wiceprezydentem miasta.

Ks. Dymer zaproponował, że kuria później wybuduje szpital rehabilitacyjny, do czego również zobowiązała się w pierwotnej umowie z miastem, a wcześniej powstanie DPS dla osób starszych. - I w tym momencie jest to prezent dla mieszkańców Szczecina - dodał ks. Dymer.

Wiceprezydent Krzysztof Soska skomentował, że ponieważ propozycję złożono dzisiaj, musi ją najpierw przeanalizować. - Ona idzie w dobrym kierunku, chociaż żałuję, że nie jest konstruowana w ten sposób, że to DPS dla psychicznie chorych powstanie później, a najpierw placówka dla somatycznie chorych - powiedział Soska.

Zdaniem miasta, gdy przekazano grunt po szpitalu miejskim za jeden procent wartości, strony zawarły "dżentelmeńską umowę", że powstanie tam DPS właśnie dla osób starszych. Strona kościelna uważa inaczej: ksiądz Dymer podkreśla, że wielokrotnie informował prezydenta o przeznaczeniu domu opieki dla psychicznie chorych. Na miejsce w takiej placówce czeka około 100 osób.

Kiedy z końcem czerwca 2009 roku szpital miejski został zamknięty o swoją dawną własność zaczęły ubiegać się siostry Boromeuszki, które przybyły do Szczecina jeszcze w XIX wieku. Na początku XX wieku wybudowały szpital, który po wojnie przejęły władze PRL.

Walka sióstr o przywrócenie własności po wojnie zakończyła się niepowodzeniem. Boromeuszki tłumaczyły, że skoro placówka zachowała funkcję szpitalną, nie dochodziły dalszych roszczeń do tego obiektu już w latach 90. Dopiero po zamknięciu szpitala w 2009 roku rozpoczęły starania o jego odzyskanie.

Prezydencki projekt uchwały o przekazaniu nieruchomości Archidiecezji został w marcu 2010 roku poparty większością głosów w radzie miasta. Zgodnie z umową, Archidiecezja zapłaciła miastu 19 tys. złotych. Obiekt został więc sprzedany z 99,9-procentową bonifikatą. W zamian Archidiecezja zobowiązała się do rozpoczęcia budowy w ciągu 3 lat. Za 5 lat w budynku po byłym szpitalu miejskim miał powstać Dom Pomocy Społecznej, a za 7 lat szpital rehabilitacyjny, w którym będzie 200 łóżek dla pacjentów w trakcie leczenia m.in. neurologicznego, ortopedycznego, a także kardiologicznego i kardiochirurgicznego.