Finalizacja grantu prof. Agaty Zawiszewskiej-Semeniuk w programie „Doskonała Nauka II”, w module „Wsparcie monografii naukowych” – „Przekład monografii pt. Między Młodą Polską, Skamandrem i Awangardą” to przykład dobrego wykorzystania ministerialnego grantu.
W module „Wsparcie monografii naukowych” finansowanie na rok akademicki 2023/2024 uzyskała prof. dr hab. Agata Zawiszewska-Semeniuk z Instytutu Literatury i Nowych Mediów na realizację przekładu na język angielski monografii autorskiej pt. Między Młodą Polską, Skamandrem i Awangardą. Kobiety piszące wiersze w dwudziestoleciu międzywojennym (MONOGR/SP/0170/2023/01).
Monografia prof. Agaty Zawiszewskiej-Semeniuk o międzywojennych poetkach powstała w ramach realizowanego wcześniej na US grantu zespołowego „Gatunek – Kanon – Polityka. Historia i genologia pisarstwa kobiecego w XX wieku” kierowanego przez prof. dr hab. Ingę Iwasiów, finansowanego przez ówczesne Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa.
W skład zespołu realizującego projekt weszły trzy badaczki zatrudnione w Instytucie Literatury i Nowych Mediów: kierownik projektu prof. dr hab. Agata Zawiszewska-Semeniuk oraz dwie anglistki tłumaczki dr hab. prof. US Beata Zawadka i dr Barbara Braid.
Książkę, której angielski tytuł brzmi Between Young Poland, Skamander and Avantgarde. Polish women writing poetry in the interwar period, prof. Agata Zawiszewska-Semeniuk poświęciła takim polskim poetkom, jak Irena Tuwim, Nina Rydzewska, Zuzanna Rabska, których twórczość była żywo dyskutowana przez krytykę przed rokiem 1939, a które obecnie znajdują się na mniej eksponowanych miejscach w kanonie poetyckim. Odpowiadając na pytanie, jakie warunki determinują ich obecną pozycję w kanonie, porusza takie zagadnienia, jak: zakres znajomości rzemiosła poetyckiego u kolejnych pokoleń kobiet twórczych, wynikającej ze sprofilowanej płciowo edukacji szkolnej; pozycja kobiet piszących we wspólnotowym modelu polskiego życia artystycznego w pierwszych dekadach XX wieku; stosunek niewiast piszących do wypracowanych przez mężczyzn wzorców poezjowania młodopolskiego, awangardowego i skamandryckiego; zespół odmiennych gatunków, tematów i motywów realizowanych przez kobiety poetki; odmienny sposób doświadczania nowoczesności przefiltrowanej przez kategorie płci, narodowości, klasy i rasy. Działania prof. Agaty Zawiszewskiej-Semeniuk mieszczą się więc w ramach kulturowej socjologii literatury, która bada teksty rozumiane nie tylko w sposób fenomenologiczny, lecz również jako wytwory społecznych trybów lektury oraz politycznych i gospodarczych warunków ich powstawania. Dlatego obok interpretacji „blisko tekstu” poetyckiego w książce znajdujemy również analizy grupowych strategii czytelniczych, kanonizujących jedne dzieła i odrzucających inne, oraz działań takich instytucji, jak cenzura, redakcje czasopism literackich, związki zawodowe, akademie literackie.
Książki dostępna jest na stronie:
W module „Wsparcie monografii naukowych” finansowanie na rok akademicki 2023/2024 uzyskała prof. dr hab. Agata Zawiszewska-Semeniuk z Instytutu Literatury i Nowych Mediów na realizację przekładu na język angielski monografii autorskiej pt. Między Młodą Polską, Skamandrem i Awangardą. Kobiety piszące wiersze w dwudziestoleciu międzywojennym (MONOGR/SP/0170/2023/01).
Monografia prof. Agaty Zawiszewskiej-Semeniuk o międzywojennych poetkach powstała w ramach realizowanego wcześniej na US grantu zespołowego „Gatunek – Kanon – Polityka. Historia i genologia pisarstwa kobiecego w XX wieku” kierowanego przez prof. dr hab. Ingę Iwasiów, finansowanego przez ówczesne Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa.
W skład zespołu realizującego projekt weszły trzy badaczki zatrudnione w Instytucie Literatury i Nowych Mediów: kierownik projektu prof. dr hab. Agata Zawiszewska-Semeniuk oraz dwie anglistki tłumaczki dr hab. prof. US Beata Zawadka i dr Barbara Braid.
Książkę, której angielski tytuł brzmi Between Young Poland, Skamander and Avantgarde. Polish women writing poetry in the interwar period, prof. Agata Zawiszewska-Semeniuk poświęciła takim polskim poetkom, jak Irena Tuwim, Nina Rydzewska, Zuzanna Rabska, których twórczość była żywo dyskutowana przez krytykę przed rokiem 1939, a które obecnie znajdują się na mniej eksponowanych miejscach w kanonie poetyckim. Odpowiadając na pytanie, jakie warunki determinują ich obecną pozycję w kanonie, porusza takie zagadnienia, jak: zakres znajomości rzemiosła poetyckiego u kolejnych pokoleń kobiet twórczych, wynikającej ze sprofilowanej płciowo edukacji szkolnej; pozycja kobiet piszących we wspólnotowym modelu polskiego życia artystycznego w pierwszych dekadach XX wieku; stosunek niewiast piszących do wypracowanych przez mężczyzn wzorców poezjowania młodopolskiego, awangardowego i skamandryckiego; zespół odmiennych gatunków, tematów i motywów realizowanych przez kobiety poetki; odmienny sposób doświadczania nowoczesności przefiltrowanej przez kategorie płci, narodowości, klasy i rasy. Działania prof. Agaty Zawiszewskiej-Semeniuk mieszczą się więc w ramach kulturowej socjologii literatury, która bada teksty rozumiane nie tylko w sposób fenomenologiczny, lecz również jako wytwory społecznych trybów lektury oraz politycznych i gospodarczych warunków ich powstawania. Dlatego obok interpretacji „blisko tekstu” poetyckiego w książce znajdujemy również analizy grupowych strategii czytelniczych, kanonizujących jedne dzieła i odrzucających inne, oraz działań takich instytucji, jak cenzura, redakcje czasopism literackich, związki zawodowe, akademie literackie.
Książki dostępna jest na stronie: