"Kontrowersyjna, okrutna, zabawna rzecz o chorowaniu i umieraniu. Temat posępny, ale tekst pogodny, czasami można się uśmiać do łez, bo wiadomo, że najlepsze komedie to tragedie, które zdarzają się innym. A właśnie ci inni są bohaterami tej opowieści. Ci, którzy są rysą na obowiązującym dzisiaj idealnym obrazku świata młodości, siły i piękna, czyli zakryta ściankami celebrytozy nasza rodzima rozstękana geriatria" - czytamy na portalach książkowych o najnowszej powieści szczecinianki Iwony Poczopko "Nie chcę żeby umarła".

Jutro (19 grudnia) zaplanowano spotkanie autorskie w Iwoną Poczopko w "Made in Szczecin" przy ulicy Siennej 11, na Starym Mieście w Szczecinie, a dziś z autorką rozmawia Małgorzata Frymus.

Franciszek Brodniewicz, Aleksander Żabczyński, Adam Brodzisz, Zbigniew Rakowiecki, Witold Zacharewicz… To do nich wzdychały wielbicielki przedwojennego kina, to przed ich domami długie godziny spędzały pensjonarki czekające na autograf.

Aktorów przedwojennego polskiego kina sportretował w swojej najnowszej książce "Amanci II Rzeczypospolitej", Marek Teler. Na podstawie dokumentów, wywiadów prasowych i wspomnień Teler przypomina życiorysy przedwojennych elegantów, którzy zawojowali świat filmu. Opisuje zarówno tych występujących na ekranie przez wiele lat, jak i tych, którym wybuch II wojny światowej nie pozwolił w pełni rozwinąć skrzydeł.

Wśród 12 biografii jest też historia Aleksandra Żabczyńskiego, czyli "króla przedwojennych polskich amantów".

Z Markiem Telerem o jego najnowszej książce rozmawiała Joanna Skonieczna.

"Gryf, młot i cyrkiel - Szczecin w polityce władz NRD 1970-1990" to piąta publikacja z serii "Świat wobec Szczecina" wydawanej przez szczeciński oddział IPN. Z autorem dr. Filipem Gańczakiem - pracownikiem warszawskiego Instytutu Pamięci Narodowej rozmawiała Joanna Skonieczna.

Gańczak to autor wielu publikacji historycznych, także książek związanych z najnowszymi dziejami Szczecina. Autor jest dziennikarzem, absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od kilku lat pracuje w Instytutucie Pamięci Narodowej w Warszawie, wcześniej był związany z tygodnikiem "Newsweek Polska", publikował także w "Polityce". Specjalizuje się w tematyce niemieckiej i polsko-niemieckiej. Pochodzi ze Szczecina.

Przedwojenna i wojenna Warszawa, to tło, trzeciej i ostatniej już części cyklu powieściowego Ałbeny Grabowskiej "Uczniowie Hipokratesa". W powieści "Doktor Zosia" losy fikcyjnych bohaterów przeplatają się, podobnie jak w poprzednich częściach, z prawdziwymi wydarzeniami, w których uczestniczyli wybitni artyści, politycy i naukowcy dwudziestolecia międzywojennego. Podobnie, jak wcześniej, zostały też przedstawione sylwetki autentycznych sław medycyny: Zygmunta Freuda, Aloisa Alzheimera czy Kazimierza Funka.

Z Ałbeną Grabowską rozmawiała Joanna Skonieczna.

Autorka książki "Doktor Zosia. Uczniowie Hipokratesa" jest pisarką i lekarzem neurologiem. Popularność przyniosła jej powieść opisująca historię rodziny Winnych. Ekranizacja "Stulecia Winnych" od kilku lat przyciąga przed telewizory kilka milionów widzów.

Spotkali się na "Studiach pisarskich" Uniwersytetu Szczecińskiego. Pochodzą z różnych środowisk, są w różnym wieku, wykonują różne zawody. Połączyła ich pasja do literatury i do Szczecina. Tak powstał "Bizarny Szczecin", czyli zbiór historii o naszym mieście, ale nieoczywistych i mało znanych.

W czwartek (17 listopada 2022 roku) odbyła się w klubie "Hormon" promocja książki, której wydawcą jest młode szczecińskie wydawnictwo "Granda". Była tam Małgorzata Frymus.

Kazimierz Kyrcz Jr swój tom poezji "Punk Ogito" wydał w szczecińskim Wydawnictwie Forma w ubiegłym roku, ale spotkanie z pisarzem połączone z promocją tomu odbyło się niedawno w Domu Kultury 13 Muz.

Kazimierz Kyrcz Jr to pisarz kryminałów, fantastyki oraz horroru, poeta, recenzent i policjant - jak sam o sobie mówi. Jego proza i poezja to z jednej strony odskocznia od niełatwej pracy, choć przecież nie tylko.

Groza w wydaniu Kyrcza nawiązuje do realizmu życia na przedmieściach wielkiego miasta oraz jest wyrazem jego fascynacji ludzkiej psychiki.

"Punk Ogito oraz Pan Cogito to współczesny układ zapożyczeń: związek luźniejszy, swobodniejszy, dający pole wyobraźni" - pisze posłowiu do tomu Karol Samsel. "Jest takim z określonych powodów - czytamy dalej: persona liryczna Kyrcza musi bezwzględnie żyć swoim „małym życiem”, nigdy nie przestając nazbyt długo w cieniu ciała potężnego gospodarza".

Na promocji książki była Małgorzata Frymus gdzie rozmawiała z poetą.

5 listopada 2022 roku przypadała 85. rocznica śmierci jednego z najwybitniejszych XX-wiecznych poetów Bolesława Leśmiana; minęło zarazem równo 110 lat od wydania jego debiutanckiego tomu wierszy Sad rozstajny (1912).

Jak przypominał Bartosz Szleszyński na portalu Culture.pl - "wartość tej poezji wyrażała się przede wszystkim w spójnej wizji świata łączącej w sobie zarówno system idei, jak i system języka poetyckiego. W przeciwieństwie do rówieśników, dla których inspiracją była filozofia Schopenhauera i Nietzschego, Leśmian za przewodnika wybrał sobie Henri Bergsona, czemu dał wyraz zarówno w eseistyce, jak również (przede wszystkim) w konstrukcji mechaniki i dynamiki swojego poetyckiego świata, w którym każda rzecz, każde zjawisko czy przedmiot istnieje w nieprzerwanym toku stawania się".

Leśmian debiutował jako poeta w 1985 roku na łamach "Wędrowca" W latach 1901-1907 współpracował z "Chimerą". W 1912 roku wydał tom wierszy "Sad rozstajny", a w 1913 roku dwa tomy baśni arabskich dla dzieci: "Klechdy sezamowe" i "Przygody Sindbada Żeglarza". W 1920 roku ukazała się "Łąka", w 1936 "Napój cienisty", zaś w 1938 roku pośmiertnie "Dziejba leśna".

O fenomenie twórczości Leśmiana i dziejach recepcji opowiada dr hab. Piotr Michałowski, prof. Uniwersytetu Szczecińskiego. Do wysłuchania rozmowy zaprasza Konrad Wojtyła.